27. ทรัพย์สินของเจ้า ของขายของเจ้า และสินค้าของเจ้าลูกเรือของเจ้า และกะลาสีของเจ้าช่างซ่อมรอยรั่วของเจ้า คนขายสินค้าของเจ้านักรบทั้งหมดของเจ้าผู้อยู่ในเจ้าพร้อมกับพลพรรคทั้งหมดของเจ้าที่อยู่ท่ามกลางเจ้าก็จมลงยังใจกลางทะเลในวันที่เจ้าล่มจม
28. ดินแดนชนบทก็สั่นสะท้านเมื่อได้ยินเสียงร่ำร้องของกะลาสีของเจ้า
29. พวกที่ถือกรรเชียงทุกคนต่างขึ้นมาจากเรือของเขาพวกลูกเรือและกะลาสีก็มายืนอยู่บนฝั่งทั้งหมด
30. และร่ำร้องเพราะเจ้าและร้องไห้ด้วยความขมขื่นพวกเขาโปรยฝุ่นขึ้นศีรษะเขาและกลิ้งเกลือกอยู่บนกองขี้เถ้า
31. พวกเขาโกนศีรษะเพื่อเจ้าและเอาผ้ากระสอบคาดเอวไว้เขาร้องไห้เพราะเจ้าด้วยจิตใจที่ขมขื่นและคร่ำครวญด้วยความขมขื่น
32. ในการร่ำไห้นั้น เขากล่าวบทคร่ำครวญเพื่อเจ้าและร้องคร่ำครวญเพื่อเจ้าว่า‘มีผู้ใดเหมือนเมืองไทระที่เงียบเหงาอยู่กลางทะเล?
33. เมื่อสินค้าของเจ้าขึ้นจากเรือก็ทำให้ประชาชนมากมายพอใจเจ้าได้ทำให้บรรดากษัตริย์ของโลกมั่งคั่งด้วยสมบัติและสินค้ามากมายของเจ้า
34. บัดนี้ เจ้าอับปางด้วยทะเลในห้วงน้ำที่ลึกนั้นสินค้าของเจ้าและคนทั้งหมดของเจ้าได้จมลงพร้อมกับเจ้า
35. ชาวแผ่นดินชายทะเลทั้งหมดต่างตกตะลึงเพราะเจ้าบรรดากษัตริย์ของเมืองเหล่านั้นก็กลัวยิ่งนักใบหน้าล้วนซีดเซียว