2. “และเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย เจ้าจะพิพากษาหรือ? เจ้าจะพิพากษาเมืองที่แปดเปื้อนด้วยโลหิตนั้นหรือ? ดังนั้นเจ้าจงให้เมืองนั้นรับรู้ถึงสิ่งน่าสะอิดสะเอียนทั้งหมดของมัน
3. เจ้าจงกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า นี่เป็นเมืองที่ทำให้โลหิตตกอยู่ในเมืองนั้น เวลากำหนดของเมืองนั้นมาถึงแล้ว เมืองที่สร้างรูปเคารพทำให้ตัวเองเป็นมลทิน
4. เจ้ามีความชั่วด้วยโลหิตที่เจ้าทำให้ตกนั้น และเจ้าเป็นมลทินเพราะรูปเคารพที่เจ้าสร้างขึ้น และเจ้าได้นำวันเวลาของเจ้าเข้ามาใกล้ กำหนดปีของเจ้าก็มาถึง เพราะฉะนั้น เราจึงทำให้เจ้าเป็นที่เยาะเย้ยท่ามกลางบรรดาประชาชาติ และเป็นที่ดูหมิ่นของประเทศทั้งหลาย
5. ผู้ที่อยู่ใกล้และไกลเจ้าจะดูหมิ่นเจ้า เจ้าเป็นเมืองที่เสียชื่อและเต็มด้วยความโกลาหล
6. “นี่แน่ะ เจ้านายของอิสราเอลซึ่งอยู่ในเจ้า แต่ละคนก็โน้มไปในทางที่ทำให้โลหิตตกด้วยอำนาจของเขา
7. บิดามารดาถูกเหยียดหยามอยู่ในเจ้า คนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ก็ถูกเบียดเบียนอยู่ท่ามกลางเจ้า ลูกกำพร้าและหญิงม่ายก็ถูกข่มเหงอยู่ในเจ้า
8. เจ้าได้ดูหมิ่นของบริสุทธิ์ของเรา และทำให้สะบาโตของเราถูกลบหลู่
9. มีคนกล่าวร้ายเพื่อจะทำให้โลหิตตกอยู่ในเจ้า และในเจ้ามีคนที่กินบนภูเขา และมีคนทำตัวมักมากในกามท่ามกลางเจ้า
10. อยู่ในเจ้ามีชายบางคนล่วงประเวณีกับภรรยาบิดาเขา ในเจ้ามีคนที่ข่มขืนผู้หญิงที่ยังมีมลทินประจำเดือน
11. คนหนึ่งทำการน่าสะอิดสะเอียนกับภรรยาเพื่อนบ้าน อีกคนหนึ่งทำให้ลูกสะใภ้ของตนเป็นมลทินอย่างน่าอุจาด และในเจ้ามีอีกคนหนึ่งข่มขืนน้องสาวคือลูกบิดาของตน
12. มีคนรับสินบนเพื่อทำให้โลหิตตกอยู่ในเจ้า เจ้าเอาดอกเบี้ยและเอาเงินเพิ่ม ทั้งเอากำไรอธรรมจากเพื่อนบ้านของเจ้าด้วยการบีบบังคับ และเจ้าได้ลืมเราเสีย พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ