19. “ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงขีดเส้นทางไว้สองเส้นทางให้ดาบของกษัตริย์บาบิโลนเข้ามา ทั้งสองเส้นทางให้ออกมาจากแผ่นดินเดียวกัน และจงทำป้ายบอกทางไว้ตรงหัวถนนที่แยกเข้าเมือง
20. ขีดเส้นทางหนึ่งให้ดาบมายังเมืองรับบาห์ของคนอัมโมน และอีกเส้นทางมายังยูดาห์ถึงกรุงเยรูซาเล็มเมืองที่มีกำแพง
21. เพราะว่ากษัตริย์บาบิโลนยืนอยู่ตรงทางแพร่งของหัวถนนทั้งสองเพื่อเสี่ยงทาย เขาเขย่าลูกธนู และปรึกษารูปเคารพ ทั้งมองดูก้อนตับ
22. เขามีฉลากเสี่ยงทายของเยรูซาเล็มอยู่ในมือขวา เพื่อตั้งเครื่องทะลวง เพื่ออ้าปากสั่งให้ทำลายล้าง เพื่อส่งเสียงตะโกนให้รบ เพื่อตั้งเครื่องทะลวงที่ประตูเมือง เพื่อสร้างเชิงเทินและก่อกำแพงล้อม
23. แต่สำหรับคนพวกนั้นที่เคยสาบานกับกษัตริย์บาบิโลน การเสี่ยงทายนี้เหมือนเป็นเรื่องไม่จริงในสายตาของพวกเขา แต่กษัตริย์บาบิโลนจะทำให้พวกเขาระลึกถึงความผิดบาป เพื่อพวกเขาจะถูกจับตัวไป
24. “เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะว่าพวกเจ้าได้ทำให้เราระลึกถึงการละเมิดของเจ้า ทำให้การทรยศของเจ้าถูกเผยออก และบาปของเจ้าได้ปรากฏในการกระทำทั้งหมดของเจ้า เพราะเจ้าทำให้เราระลึกขึ้นมาได้ เจ้าจึงต้องถูกจับไปด้วยมือของศัตรู”
25. “และเจ้า โอ เจ้านายอิสราเอลที่ชั่วร้ายและเลวทรามวันกำหนดของเจ้ามาถึงแล้วคือเวลาแห่งการลงโทษครั้งสุดท้าย
26. พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่าจงปลดผ้าโพกศีรษะ และถอดมงกุฎออกสิ่งต่างๆ จะไม่คงอยู่อย่างที่เคยเป็นให้ยกชูสิ่งที่ต่ำขึ้นและกดสิ่งที่สูงให้ต่ำลง