1. พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าอีกว่า
2. “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงทำให้เยรูซาเล็มทราบถึงความน่าสะอิดสะเอียนของตน
3. และจงกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสกับเยรูซาเล็มเช่นนี้ ดั้งเดิมและกำเนิดของเจ้าคือแผ่นดินคนคานาอัน พ่อของเจ้าเป็นคนอาโมไรต์ และแม่ของเจ้าเป็นคนฮิตไทต์
4. พูดถึงการกำเนิดของเจ้า ในวันที่เจ้าเกิดมานั้น เขาไม่ได้ตัดสายสะดือของเจ้า และไม่ได้ล้างเจ้าให้สะอาดด้วยน้ำ ไม่ได้ถูเจ้าด้วยเกลือ และไม่ได้พันเจ้าด้วยผ้า
5. ไม่มีดวงตาใครจะปรานีเจ้า หรือจะกรุณาเจ้าจนยอมทำสิ่งเหล่านี้ให้เจ้าแม้เพียงสิ่งเดียว เจ้าถูกโยนทิ้งในพื้นทุ่ง เพราะในวันที่เจ้าเกิดนั้นเจ้าเป็นที่รังเกียจ
6. “แต่เมื่อเราผ่านเจ้าไป เราเห็นเจ้าดิ้นกระแด่วๆ อยู่ในกองเลือดของเจ้า เราก็พูดกับเจ้าในกองเลือดของเจ้าว่า ‘จงมีชีวิตอยู่’
7. เราทำให้เจ้าเหมือนอย่างพืชในท้องทุ่ง เจ้าก็เติบโตและสูงขึ้นจนเป็นสาวเต็มตัว ถันของเจ้าก็ก่อรูปขึ้นมา และขนของเจ้าก็งอก แต่เจ้าเปลือยเปล่าและล่อนจ้อน
8. “และเมื่อเราผ่านเจ้าไปอีกครั้งหนึ่งและมองดูเจ้า และดูสิ เจ้าถึงอายุที่รู้จักรักแล้ว เราก็แผ่ชายเสื้อคลุมของเราเหนือเจ้าและปกคลุมความเปลือยเปล่าของเจ้าไว้ เออ เราปฏิญาณต่อเจ้าและทำพันธสัญญากับเจ้า และเจ้าก็เป็นของเรา พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้
9. และเราก็เอาเจ้าอาบน้ำ ล้างเลือดจากตัวเจ้า และทาเจ้าด้วยน้ำมัน