7. เรากล่าวว่า เมืองนั้นจะยำเกรงเราแน่เธอจะยอมรับการตีสอนเธอคงจะไม่ละสายตาไปจากทุกสิ่งที่เรานำมายังเธอแต่เขาทั้งหลายกลับยิ่งกระตือรือร้นที่จะให้การกระทำทั้งสิ้นของเขาเสื่อมทราม
8. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “เพราะฉะนั้นจงคอยเราคอยวันที่เราลุกขึ้นเป็นพยานเพราะเราตัดสินใจที่จะรวบรวมประชาชาติและให้อาณาจักรมาชุมนุมกันเพื่อเทความกริ้วของเราบนพวกเขาคือความร้อนแรงแห่งความโกรธทั้งสิ้นของเราเพราะว่าพิภพทั้งหมดจะถูกเผาผลาญด้วยไฟแห่งความหวงแหนของเรา
9. “ในเวลานั้น เราจะเปลี่ยนริมฝีปากของประชากรทั้งหลายให้เป็นริมฝีปากที่บริสุทธิ์เพื่อว่าทุกคนจะร้องทูลออกพระนามพระยาห์เวห์และปรนนิบัติพระองค์เป็นใจเดียวกัน
10. พวกที่ทูลต่อเรา ชุมชนของเราที่กระจัดกระจายไปจะนำเครื่องถวายมายังเราจากฟากโน้นของแม่น้ำแห่งคูช
11. “ในวันนั้น เจ้าจะไม่ถูกทำให้อับอายจากการกระทำทั้งสิ้นซึ่งเจ้าได้กบฏต่อเราเพราะในเวลานั้นเราจะเอาผู้โอ้อวดเย่อหยิ่งออกไปจากท่ามกลางเจ้าเจ้าก็จะไม่หยิ่งจองหองที่ภูเขาบริสุทธิ์ของเราอีกต่อไป
12. เพราะเราจะเหลือไว้ในท่ามกลางเจ้าประชาชนที่ถ่อมใจและเจียมตัวพวกเขาจะแสวงหาที่ลี้ภัยในพระนามของพระยาห์เวห์
13. บรรดาคนที่เหลืออยู่ในอิสราเอลจะไม่ทำความผิดบาปและจะไม่กล่าวคำโกหกและในปากของพวกเขานั้นจะไม่พบลิ้นที่หลอกลวงเพราะเขาทั้งหลายจะหากินและนอนลงและไม่มีใครทำให้เขาหวาดหวั่น”
14. “โอ บุตรีแห่งศิโยนเอ๋ย จงร้องเพลงเสียงดังโอ อิสราเอลเอ๋ย จงโห่ร้องเถิดจงเปรมปรีดิ์และรื่นเริงด้วยเต็มใจของเจ้าเถิดนะ บุตรีแห่งเยรูซาเล็ม