8. “เราได้ยินคำเย้ยหยันของโมอับและคำด่าทอของคนอัมโมนที่เขาเย้ยหยันประชากรของเราและโอ้อวดเรื่องดินแดนของพวกเขา”
9. ฉะนั้น พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าของอิสราเอลตรัสว่า“เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใดโมอับจะเป็นเหมือนเมืองโสโดมและคนอัมโมนจะเหมือนเมืองโกโมราห์เป็นแผ่นดินที่มีแต่ต้นหนามและบ่อเกลือและเป็นที่ร้างเปล่าตลอดไปประชากรที่เหลืออยู่ของเราจะปล้นเขาคนรอดตายในประชาชาติของเราจะเข้าครอบครอง”
10. นี่จะเป็นผลตอบแทนความเย่อหยิ่งของเขาเพราะพวกเขาเย้ยหยันและโอ้อวดต่อประชากรของพระยาห์เวห์จอมทัพ
11. พระยาห์เวห์จะทรงเป็นที่หวาดกลัวของพวกเขาเพราะพระองค์จะทรงทำให้พระทั้งหมดของโลกผ่ายผอมแล้วประชาชาติทั้งปวงตามชายทะเลจะก้มกราบพระองค์จากที่อยู่ของแต่ละคน
12. เจ้าด้วย พวกชาวคูชจะถูกประหารด้วยดาบของเรา
13. แล้วพระองค์จะยื่นพระหัตถ์ของพระองค์ต่อสู้เมืองทางเหนือและทำลายอัสซีเรียและจะทำให้เมืองนีนะเวห์เป็นที่ร้างเปล่าเป็นที่แห้งแล้งเหมือนถิ่นทุรกันดาร
14. ฝูงสัตว์จะนอนอยู่ท่ามกลางที่นั้นสัตว์ทุกชนิดเป็นฝูงๆนกเค้าแมวและอีกาบ้านจะอาศัยตามหัวเสาของเมืองนั้นส่งเสียงร้องอยู่ที่หน้าต่างนกกาจะส่งเสียงตรงธรณีประตูเพราะที่บุด้วยไม้สนสีดาร์ถูกกะเทาะ
15. นี่คือเมืองที่สนุกสนานที่เคยอยู่อย่างปลอดภัยเมืองที่คิดในใจของตนว่า“ข้านี่แหละ และไม่มีเมืองอื่นใดอีกแล้ว”แต่มันกลายเป็นเมืองร้างเปล่าแล้วหนอเป็นที่พักผ่อนของสัตว์ป่าทุกคนที่ผ่านเมืองนี้ไปจะทำเสียงเย้ยหยันและสั่นกำปั้นว่า สาสม