7. เฮ้ เจ้าผู้ที่อยู่กับธิดาของบาบิโลน จงหนีไปยังศิโยน
8. พระยาห์เวห์จอมทัพจึงตรัสกับประชาชาติที่ปล้นเจ้าดังนี้ (เมื่อพระสิริใช้ข้าพเจ้าให้ไป) ‘ผู้ใดได้แตะต้องเจ้า ก็ได้แตะต้องแก้วพระเนตรของพระองค์’
9. นี่แน่ะ เราจะสั่นมือของเราเหนือพวกเขา และเขาจะเป็นสิ่งที่ถูกปล้นให้แก่ทาสของเขาเอง ‘แล้วเจ้าจะได้ทราบว่าพระยาห์เวห์จอมทัพใช้ข้าพเจ้ามา’
10. โอ บุตรีแห่งศิโยนเอ๋ย จงโห่ร้องและร่าเริงเถิด เพราะนี่แน่ะเรามาและจะอยู่ท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
11. ประชาชาติจำนวนมากจะสมทบกันเข้าเป็นฝ่ายพระยาห์เวห์ในวันนั้น และจะเป็นประชากรของเรา และเราจะอยู่ท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย ‘และเจ้าจะทราบว่าพระยาห์เวห์จอมทัพได้ใช้ข้าพเจ้ามายังเจ้า’
12. และพระยาห์เวห์จะทรงรับยูดาห์เป็นมรดก เป็นส่วนของพระองค์ในแผ่นดินบริสุทธิ์ และจะเลือกสรรกรุงเยรูซาเล็มอีกครั้งหนึ่ง