พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เลวีนิติ 7:5-21 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

5. ให้​ปุ‌โร‌หิต​เผา​สิ่ง‍เหล่า‍นี้​บน​แท่น​เป็น​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ไฟ​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ เป็น​เครื่อง‍บูชา‍ชด‍ใช้‍บาป

6. ให้​ผู้‍ชาย​ทุก‍คน​ที่​เป็น​ปุ‌โร‌หิต​รับ‍ประ‌ทาน ให้​รับ‍ประ‌ทาน​ใน​วิสุทธิ‍สถาน​เป็น​ของ‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์​ที่‍สุด

7. เครื่อง‍บูชา‍ชด‍ใช้‍บาป​ก็​เหมือน​เครื่อง‍บูชา‍ลบ‍ล้าง‍บาป มี​กฎ​อย่าง‍เดียว‍กัน ปุ‌โร‌หิต​ผู้​ทำ​พิธี​ถวาย​เครื่อง‍บูชา​ลบ​มลทิน​จะ​ได้​เครื่อง‍บูชา​นั้น

8. ปุ‌โร‌หิต​ถวาย​เครื่อง‍บูชา‍เผา‍ทั้ง‍ตัว​ของ​ผู้‍ใด ปุ‌โร‌หิต​ผู้​นั้น​ย่อม​ได้​หนัง​ของ​เครื่อง‍บูชา‍เผา‍ทั้ง‍ตัว​ที่​ตน​ถวาย

9. เครื่อง‍ธัญ‌บูชา​ทุก‍อย่าง​ที่​ปิ้ง​ใน​เตา‍อบ และ​ทั้ง‍หมด​ซึ่ง​เตรียม​ใน​กระ‌ทะ​หรือ​ที่​เหล็ก​ให้​ตก‍เป็น​ของ​ปุ‌โร‌หิต​ผู้​ถวาย​ของ​เหล่า‍นั้น

10. ธัญ‌บูชา​ทุก‍อย่าง​ที่​เคล้า​น้ำ‍มัน​หรือ​ไม่​เคล้า​จะ​ตก‍เป็น​ของ​บรร‌ดา​บุตร​อา‌โรน​เท่า​เทียม​กัน

11. “ต่อ‍ไป‍นี้​เป็น​กฎ​เรื่อง​เครื่อง‍ศานติ‍บูชา​ซึ่ง​คน​นำ​มา​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์

12. ถ้า​เขา​ถวาย​เพื่อ​ขอบ‍พระ‍คุณ พร้อม​กับ​เครื่อง‍บูชา‍ขอบ‍พระ‍คุณ​นี้ ให้​เขา​ถวาย​ขนม‍ไร้‍เชื้อ​เคล้า​น้ำ‍มัน ขนม​แผ่น​ไร้‍เชื้อ​ทา​น้ำ‍มัน ขนม​ที่​ทำ​จาก​แป้ง​อย่าง​ดี​เคล้า​น้ำ‍มัน​ให้​ดี

13. พร้อม​กัน​นี้​ให้​เขา​นำ​ขนม‍ปัง​ใส่​เชื้อ​มา​ถวาย​เป็น​ส่วน​ของ​เครื่อง‍บูชา พร้อม​กับ​สัตว์​ซึ่ง​เป็น​เครื่อง‍ศานติ‍บูชา​ที่​ถวาย​เพื่อ​ขอบ‍พระ‍คุณ

14. ให้​เขา​ถวาย​เครื่อง‍บูชา​เหล่า‍นี้​อย่าง​ละ​ก้อน​เป็น​เครื่อง‍ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ซึ่ง​จะ​เป็น​ส่วน​ของ​ปุ‌โร‌หิต​ผู้​เอา​เลือด​ศานติ‍บูชา​ประ‌พรม

15. ส่วน​เนื้อ​สัตว์​ซึ่ง​เป็น​เครื่อง‍ศานติ‍บูชา​เพื่อ​ขอบ‍พระ‍คุณ​นั้น เขา​จะ​ต้อง​รับ‍ประ‌ทาน​เสีย​ใน​วัน​ถวาย‍บูชา ไม่‍ให้​เหลือ​ไว้​จน‍ถึง​วัน‍รุ่ง‍ขึ้น

16. ถ้า​เครื่อง‍บูชา​นั้น​เป็น​เครื่อง‍บูชา​แก้‍บน หรือ​เป็น​เครื่อง‍บูชา​ตาม‍ใจ‍สมัคร ให้​เขา​รับ‍ประ‌ทาน​ใน​วัน​ถวาย‍บูชา และ​ใน​วัน‍รุ่ง‍ขึ้น​เขา​ยัง​รับ‍ประ‌ทาน​ส่วน​ที่​เหลือ​ได้

17. ส่วน​เนื้อ​ของ​เครื่อง‍บูชา​ที่​เหลือ​ถึง​วัน‍ที่​สาม ให้​เผา​เสีย​ด้วย​ไฟ

18. ถ้า​ผู้‍ใด​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ​สัตว์​ซึ่ง​เป็น​เครื่อง‍ศานติ‍บูชา​ใน​วัน‍ที่​สาม ผู้​ถวาย​นั้น​จะ​ไม่​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน และ​ไม่​ทรง​ถือ‍ว่า เครื่อง‍บูชา​นั้น​เป็น​ที่​พอ‍พระ‍ทัย เป็น​การ​กระ‌ทำ​ที่​พึง‍รัง‍เกียจ และ​ผู้​ที่​รับ‍ประ‌ทาน​จะ​ต้อง​ได้​รับ‍โทษ

19. “เนื้อ​ที่​ไป​ถูก​ของ​ที่​เป็น​มลทิน​ใดๆ ห้าม​รับ‍ประ‌ทาน จง​เผา​เสีย​ด้วย​ไฟ เนื้อ​ส่วน​อื่น​นั้น​บุค‌คล​ที่​สะอาด​ทุก‍คน​รับ‍ประ‌ทาน​ได้

20. ถ้า​ผู้‍ใด​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ​สัตว‌บูชา​ซึ่ง​เป็น​ศานติ‍บูชา​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ โดย​ที่​ตน​ยัง​มี​มลทิน​ติด‍ตัว​อยู่ ผู้​นั้น​จะ​ต้อง​ถูก​ขับ​ออก​จาก​ชน‍ชาติ​ของ​ตน

21. ถ้า​ผู้‍ใด​แตะ‍ต้อง​สิ่ง​ที่​เป็น​มลทิน​ไม่​ว่า​จะ​เป็น​มลทิน​ของ​คน หรือ​เป็น​สัตว์​ที่​เป็น​มลทิน หรือ​เป็น​สิ่ง‍พึง‍รัง‍เกียจ​อัน​ใด​ที่​เป็น​มลทิน และ​ผู้‍นั้น​มา​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ​ของ​ศานติ‍บูชา​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ผู้‍นั้น​จะ​ต้อง​ถูก​ขับ​ออก​จาก​ชน‍ชาติ​ของ​ตน”

อ่านบทที่สมบูรณ์ เลวีนิติ 7