17. ส่วนเนื้อของเครื่องบูชาที่เหลือถึงวันที่สาม ให้เผาเสียด้วยไฟ
18. ถ้าผู้ใดรับประทานเนื้อสัตว์ซึ่งเป็นเครื่องศานติบูชาในวันที่สาม ผู้ถวายนั้นจะไม่เป็นที่โปรดปราน และไม่ทรงถือว่า เครื่องบูชานั้นเป็นที่พอพระทัย เป็นการกระทำที่พึงรังเกียจ และผู้ที่รับประทานจะต้องได้รับโทษ
19. “เนื้อที่ไปถูกของที่เป็นมลทินใดๆ ห้ามรับประทาน จงเผาเสียด้วยไฟ เนื้อส่วนอื่นนั้นบุคคลที่สะอาดทุกคนรับประทานได้
20. ถ้าผู้ใดรับประทานเนื้อสัตวบูชาซึ่งเป็นศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ โดยที่ตนยังมีมลทินติดตัวอยู่ ผู้นั้นจะต้องถูกขับออกจากชนชาติของตน
21. ถ้าผู้ใดแตะต้องสิ่งที่เป็นมลทินไม่ว่าจะเป็นมลทินของคน หรือเป็นสัตว์ที่เป็นมลทิน หรือเป็นสิ่งพึงรังเกียจอันใดที่เป็นมลทิน และผู้นั้นมารับประทานเนื้อของศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ ผู้นั้นจะต้องถูกขับออกจากชนชาติของตน”
22. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า
23. “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ห้ามเจ้าทั้งหลายรับประทานไขมันของโค ของแกะ หรือของแพะ
24. ไขมันของสัตว์ที่ตายเอง และไขมันของสัตว์ที่ถูกสัตว์อื่นกัดตาย จะนำไปใช้อย่างอื่นก็ได้ แต่ห้ามรับประทานเป็นอันขาด
25. ทุกคนที่รับประทานไขมันของสัตว์ซึ่งเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ จะถูกขับออกจากชนชาติของตน
26. ยิ่งกว่านั้นอีกห้ามเจ้ารับประทานเลือดในที่ใดๆ ที่เจ้าอาศัยอยู่ ไม่ว่าเลือดนกหรือเลือดสัตว์
27. ผู้ใดรับประทานเลือด ผู้นั้นจะถูกขับออกจากชนชาติของตน”
28. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า
29. “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ผู้ใดจะถวายสัตวบูชาซึ่งเป็นศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ ให้ผู้นั้นนำเครื่องบูชาของเขามาถวายแด่พระยาห์เวห์ จากสัตวบูชาซึ่งเป็นศานติบูชาของเขา
30. ให้เขานำเครื่องถวายบูชาด้วยไฟแด่พระยาห์เวห์มาด้วยตนเอง ให้เขานำไขมันมาพร้อมกับเนื้ออกนั้น เพื่อเอาเนื้ออกนั้นโบกถวายเป็นเครื่องโบกถวายแด่พระยาห์เวห์
31. ให้ปุโรหิตเผาไขมันเสียบนแท่นบูชา แต่เนื้ออกนั้นตกเป็นของอาโรนและบรรดาบุตรของเขา