1. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า
2. “ผู้ใดทำบาปและทำการไม่ซื่อตรงต่อพระยาห์เวห์ ด้วยการหลอกลวงเพื่อนบ้านในเรื่องของฝากหรือของประกัน หรือทางการโจรกรรม หรือถ้าเขาได้บีบบังคับเพื่อนบ้าน
3. หรือพบสิ่งที่หายไปแล้วแต่ไม่ยอมรับ และสาบานตนเป็นความเท็จ หรือทำความผิดใดๆ ที่มนุษย์ทำ
4. เมื่อผู้ใดได้ทำบาป และสำนึกผิดแล้ว ก็ให้ผู้นั้นคืนของที่ได้มาทางการโจรกรรมเสีย หรือสิ่งใดที่เขาได้มาด้วยการบีบบังคับ หรือสิ่งที่ฝากเขาไว้ หรือสิ่งสูญหายที่เขาได้พบเข้า
5. หรือสิ่งใดๆ ที่เขาได้สาบานเท็จไว้ ให้เขาคืนให้เต็มตามจำนวน และให้เพิ่มอีกหนึ่งในห้า และมอบให้แก่เจ้าของในวันที่เขาถวายเครื่องบูชาชดใช้บาป
6. ให้ผู้นั้นนำแกะตัวผู้ที่ไม่มีตำหนิมาจากฝูงเป็นเครื่องบูชาชดใช้บาปถวายแด่พระยาห์เวห์ มามอบให้ปุโรหิต หรือนำเงินที่มีค่าเท่ากับแกะตัวผู้ตามการประเมินราคาเพื่อเป็นค่าชดใช้บาป
7. ปุโรหิตจะลบล้างบาปของเขาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และเขาจะได้รับการอภัยในสิ่งที่เขาได้ทำไปซึ่งทำให้เขามีความผิด”