พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เลวีนิติ 25:25-44 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

25. “ถ้า​พี่‍น้อง​ของ​เจ้า​ยาก‍จน​ลง และ​ต้อง​ขาย​ที่‍ดิน​ส่วน​หนึ่ง​ของ​เขา​ไป จง​ให้​ญาติ‍สนิท​ของ​เขา​มา​ไถ่‍ถอน​ไร่‍นา​ที่​พี่‍น้อง​ของ​เขา​ขาย​ไป​นั้น

26. ถ้า​ชาย​คน​นั้น​ไม่‍มี​ญาติ​มา​ไถ่‍ถอน​ให้ แต่​ต่อ‍มา​เขา​มั่ง‍มี​ขึ้น และ​มี​ทรัพย์​พอ​จะ​ไถ่‍ถอน​ได้

27. ให้​เขา​นับ​ปี​ย้อน‍กลับ‍ไป​ถึง​ปี​ที่​เขา​ขาย​ให้ แล้ว​จง​นับ​เงิน​ที่​ควร​จ่าย​กลับ‍คืน‍นั้น​ให้​แก่​คน​ที่​ตน​ขาย​ให้ แล้ว​จึง​กลับ​เข้า​อยู่​ใน​ที่‍ดิน​ของ​ตน‍เอง​ได้

28. ถ้า​เขา​ไม่‍มี​ทรัพย์​พอ​จะ​ไถ่‍คืน ที่‍ดิน​ที่​เขา​ได้​ขาย​ไป​จะ​คง​อยู่​ใน​มือ​ของ​ผู้‍ซื้อ​จน‍ถึง​ปี‍อิสร‌ภาพ ให้​ผู้‍ซื้อ​คืน​กลับ​ให้​เจ้า​ของ​ใน​ปี‍อิสร‌ภาพ​นี้ และ​เจ้า​ของ​เดิม​จะ​กลับ​เข้า‍มา​อยู่​ใน​ที่​เดิม​ของ​เขา​ได้

29. “ถ้า​ผู้‍ใด​ขาย​บ้าน​ซึ่ง​อยู่​ใน​เมือง​ที่​มี​กำ‌แพง เมื่อ​ขาย​ไป​แล้ว​ให้​เขา​ไถ่‍ถอน​คืน​ได้​ภาย‍ใน​หนึ่ง​ปี​แรก ให้​เขา​มี​สิทธิ์​ไถ่‍คืน​ได้​หนึ่ง​ปี​เต็ม

30. ถ้า​ใน​เวลา​หนึ่ง​ปี​เต็ม​เขา​ไม่​ไถ่‍ถอน ก็​ให้​จัด‍การ​เสีย​ให้​แน่‍นอน​ว่า ผู้​ซื้อ​มี​สิทธิ์​เหนือ​บ้าน​ที่​อยู่​ใน​เมือง​ที่​มี​กำ‌แพง​นั้น​ตลอด‍ชั่ว‍ชาติ‍พันธุ์​ของ​เขา ใน​ปี‍อิสร‌ภาพ​เขา​ก็​ไม่​ต้อง​คืน​ให้

31. แต่​บ้าน​ใน​ชน‌บท​ที่​ไม่‍มี​กำ‌แพง​ล้อม ให้​นับ​เข้า​เป็น​พวก​เดียว​กับ​ท้อง‍ทุ่ง​ใน​ประ‌เทศ​นั้น คือ​ไถ่‍ถอน​คืน​ได้ และ​จะ​ต้อง​คืน​กลับ​ให้​เจ้า‍ของ​เดิม​ใน​ปี‍อิสร‌ภาพ

32. แต่​อย่าง‍ไร​ก็​ตาม เมือง​ของ​คน​เลวี หรือ​บ้าน​ใน​เมือง​ที่​พวก‍เขา​ถือ​กรรม‍สิทธิ์ คน​เลวี​จะ​ไถ่‍ถอน​คืน​ได้​ทุก​เวลา

33. คือ​บ้าน​ของ​คน​เลวี​ที่​อยู่​ใน​เมือง​ที่​พวก‍เขา​ถือ​กรรม‍สิทธิ์​ซึ่ง​ถูก​ขาย​ไป​จะ​ต้อง​คืน​ให้​เจ้า‍ของ​เดิม​ใน​ปี‍อิสร‌ภาพ เพราะ​บ้าน​ใน​เมือง​ของ​คน​เลวี เป็น​กรรม‍สิทธิ์​ของ​พวก‍เขา​ท่าม‍กลาง​คน​อิสรา‌เอล

34. แต่​ที่‍ดิน​สาธา‌รณะ​ที่​อยู่​รอบ​เมือง​จะ​ซื้อ​ขาย​กัน​ไม่‍ได้ เพราะ​เป็น​กรรม‍สิทธิ์​ถาวร​ของ​เขา‍ทั้ง‍หลาย

35. “ถ้า​พี่‍น้อง​ของ​เจ้า​ยาก‍จน​ลง​และ​เลี้ยง​ตน‍เอง​ท่าม‍กลาง​พวก‍เจ้า​ไม่‍ได้ เจ้า​จะ​ต้อง​เลี้ยง‍ดู​เขา​ให้​เขา​อยู่​กับ​เจ้า​อย่าง​คน​ต่าง‍ด้าว​และ​แขก‍เมือง

36. อย่า​เอา​ดอก‍เบี้ย​หรือ​เงิน​เพิ่ม​อะไร​จาก​เขา แต่​จง​ยำ‌เกรง​พระ‍เจ้า เพื่อ​ว่า​พี่‍น้อง​ของ​เจ้า​จะ​อยู่​ใกล้‍ชิด​กับ​เจ้า​ได้

37. ห้าม​ให้​เขา​ยืม​เงิน​โดย​คิด​ดอก‍เบี้ย หรือ​ขาย​อาหาร​โดย​เอา​กำ‌ไร​จาก​เขา

38. เพราะ​เรา​คือ​ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า ซึ่ง​นำ​เจ้า​ออก‍จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ เพื่อ​ยก​แผ่น‍ดิน​คา‌นา‌อัน​ให้​แก่​เจ้า และ​เพื่อ​เป็น​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า

39. “ถ้า​พี่‍น้อง​ของ​เจ้า​ยาก‍จน​ลง​และ​อยู่​ใกล้‍ชิด​เจ้า​และ​ขาย‍ตัว​ให้​แก่​เจ้า ห้าม​ใช้​เขา​ทำ‍งาน​เป็น​ทาส

40. ให้​เขา​อยู่​กับ​เจ้า​อย่าง​ลูก‍จ้าง​หรือ​แขก‍เมือง ให้​เขา​ปรน‌นิ‌บัติ​เจ้า​ไป​จน‍ถึง​ปี‍อิสร‌ภาพ

41. แล้ว​เขา​และ​ลูก‍หลาน​ของ​เขา​จะ​ออก​ไป​จาก​เจ้า กลับ​ไป​สู่​ครัว‍เรือน​ของ​เขา และ​กลับ​ไป​อยู่​ใน​ที่‍ดิน​ของ​บิดา​ของ​เขา

42. เพราะ‍ว่า​เขา‍ทั้ง‍หลาย​เป็น​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​เรา​ที่​เรา​พา​ออก‍จาก​อียิปต์ พวก‍เขา​จะ​ถูก​ขาย​เป็น​ทาส​ไม่‍ได้

43. ห้าม​ปก‍ครอง​พวก‍เขา​ด้วย​ความ​รุน‍แรง แต่​จง​ยำ‌เกรง​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า

44. ส่วน​ทาส​ชาย​หญิง​ซึ่ง​จะ​มี​ได้​นั้น เจ้า​จะ​ซื้อ​ทาส​ชาย​หญิง​จาก​ประ‌ชา‍ชาติ​ต่างๆ ที่​อยู่​ล้อม‍รอบ​เจ้า​ก็​ได้

อ่านบทที่สมบูรณ์ เลวีนิติ 25