บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เลวีนิติ 22 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

การ​ใช้​ของ‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์

1. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

2. “จง​บอก​อา‌โรน​กับ​บุตร‍หลาน​ของ​เขา​ให้​ปฏิ‌บัติ​ต่อ​ของ‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์​ของ​คน​อิสรา‌เอล ที่​ถวาย​แก่​เรา​ด้วย​ความ​ระมัด‍ระวัง เพื่อ​ว่า​เขา‍ทั้ง‍หลาย​จะ​ไม่​ทำ​ให้​นาม​ของ​เรา​เป็น​มลทิน เรา​คือ​ยาห์‌เวห์

3. จง​กล่าว​แก่​พวก‍เขา​ว่า ‘ถ้า​ชาย​คน​ใด​ใน​พงศ์‍พันธุ์​ของ​เจ้า​ตลอด‍ชั่ว‍ชาติ‍พันธุ์​เข้า​ใกล้​ของ‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์​ซึ่ง​คน​อิสรา‌เอล​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ขณะ‍ที่​เขา​มี​มลทิน​อยู่​จะ​ต้อง​ไล่​คน​นั้น​ออก​ไป​ให้​พ้น‍หน้า​เรา เรา​คือ​ยาห์‌เวห์

4. ห้าม​เชื้อ‍สาย​ของ​อา‌โรน​คน​ใด​ที่​เป็น​โรค‍เรื้อน​หรือ​มี​สิ่ง​ไหล​ออก​มา​รับ‍ประ‌ทาน​ของ‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์ จน‍กว่า​เขา​จะ​สะอาด ผู้‍ใด​แตะ‍ต้อง​สิ่ง​ที่​เป็น​มลทิน โดย​แตะ‍ต้อง​ศพ​หรือ​ผู้​มี​น้ำ‍กาม​ไหล​ออก

5. ผู้‍ใด​แตะ‍ต้อง​บรร‌ดา​สัตว์​ที่​เคลื่อน‍ที่​ติด​พื้น‍ดิน ซึ่ง​ทำ​ให้​เขา​เป็น​มลทิน หรือ​แตะ‍ต้อง​คน​ซึ่ง​อาจ​ทำ​ให้​เขา​เป็น​มลทิน ไม่​ว่า​จะ​เป็น​มลทิน​แบบ​ใด​ก็​ตาม

6. บุค‌คล​ผู้​แตะ‍ต้อง​สิ่ง‍เหล่า‍นี้ ต้อง​เป็น​มลทิน​ไป​จน‍ถึง​เวลา​เย็น และ​จะ​รับ‍ประ‌ทาน​ของ‍ถวาย​บริ‌สุทธิ์​ไม่‍ได้ นอก‍จาก​เขา​จะ​อาบ‍น้ำ​ชำระ​ตัว​เสีย​ก่อน

7. เมื่อ​ดวง‍อา‌ทิตย์​ตก​เขา​ก็​สะอาด ภาย‍หลัง​เขา​จึง​รับ‍ประ‌ทาน​ของ‍ถวาย​บริ‌สุทธิ์​ได้ เพราะ​สิ่ง‍เหล่า‍นี้​เป็น​อาหาร​ของ​เขา

8. สิ่ง‍ใด​ที่​ตาย​เอง หรือ​ถูก​สัตว์​กัด​ตาย ห้าม​รับ‍ประ‌ทาน และ​ทำ​ให้​ตัว​เอง​เป็น​มลทิน​ด้วย​สิ่ง‍เหล่า‍นี้ เรา​คือ​ยาห์‌เวห์’

9. เพราะ‍ฉะนั้น​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ต้อง​รักษา​คำ‍บัญชา​ของ​เรา เพื่อ​เขา​จะ​ไม่​ต้อง​รับ‍โทษ​เพราะ​การ​ทำ​ให้​ตน‍เอง​เป็น​มลทิน และ​ตาย เมื่อ​พวก‍เขา​ทำ​ของ‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์​เป็น​มลทิน เรา​คือ​ยาห์‌เวห์ ผู้​ชำระ​พวก‍เขา​ให้​บริ‌สุทธิ์

10. “ห้าม​คน​ภาย‍นอก​รับ‍ประ‌ทาน​ของ‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์ ห้าม​ผู้​มา​อาศัย​อยู่​กับ​ปุ‌โร‌หิต​หรือ​ลูก‍จ้าง​รับ‍ประ‌ทาน​ของ‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์​นั้น

11. แต่​ถ้า​ปุ‌โร‌หิต​คน​หนึ่ง​ซื้อ​ทาส​มา​ด้วย​เงิน​ที่​เป็น​ทรัพย์​ของ​ตน ทาส​นั้น​จะ​รับ‍ประ‌ทาน​ก็​ได้ และ​ผู้​เกิด​ใน​ครัว‍เรือน​ของ​ปุ‌โร‌หิต​รับ‍ประ‌ทาน​อาหาร​นั้น​ได้

12. ถ้า​บุตร‍สาว​ของ​ปุ‌โร‌หิต​ไป​แต่ง‍งาน​กับ​คน​ภาย‍นอก เธอ​ก็​รับ‍ประ‌ทาน​เครื่อง‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์​นั้น​ไม่‍ได้

13. ถ้า​บุตร‍สาว​ของ​ปุ‌โร‌หิต​เป็น​แม่‍ม่าย​หรือ​แม่‍ร้าง​และ​ไม่‍มี​บุตร และ​กลับ‍มา​อยู่​บ้าน​บิดา​อย่าง​เมื่อ​ยัง​สาว นาง​รับ‍ประ‌ทาน​อาหาร​ของ​บิดา​ได้ แต่​คน​ภาย‍นอก​รับ‍ประ‌ทาน​ไม่‍ได้

14. ถ้า​คน​ใด​รับ‍ประ‌ทาน​ของ‍ถวาย​บริ‌สุทธิ์​โดย​ไม่​เจตนา เขา​จะ​ต้อง​เพิ่ม​ค่า​ของ​นั้น​หนึ่ง​ใน​ห้า และ​มอบ​ของ‍ถวาย​บริ‌สุทธิ์​นั้น​แก่​ปุ‌โร‌หิต

15. ห้าม​ปุ‌โร‌หิต​ทำ​ของ‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์​ของ​คน​อิสรา‌เอล​ที่​นำ​มา​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​เป็น​มลทิน

16. ซึ่ง​จะ​ทำ​ให้​เขา​รับ‍โทษ​ด้วย​ความ​ผิด​ที่​รับ‍ประ‌ทาน​ของ‍ถวาย​ที่​บริ‌สุทธิ์ เพราะ​เรา​คือ​ยาห์‌เวห์ ผู้​ชำระ​เขา​ให้​บริ‌สุทธิ์”

เครื่อง‍บูชา​ที่​พระ‍เจ้า​โปรด‍ปราน

17. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

18. “จง​กล่าว​แก่​อา‌โรน​และ​บุตร‍หลาน​ของ​เขา และ​แก่​คน​อิสรา‌เอล​ทั้ง‍หมด​ว่า เมื่อ​คน​อิสรา‌เอล​หรือ​คน​ต่าง‍ด้าว​ใน​อิสรา‌เอล​คน​ใด​ถวาย​เครื่อง‍บูชา เป็น​เครื่อง‍แก้‍บน​หรือ​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ใจ‍สมัคร ซึ่ง​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​เป็น​เครื่อง‍บูชา‍เผา‍ทั้ง‍ตัว

19. เพื่อ​ให้​พวก‍เจ้า​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน จง​ถวาย​สัตว์​ตัว‍ผู้​ปราศ‌จาก​ตำ‌หนิ คือ​โค‍ผู้​หรือ​แกะ​หรือ​แพะ

20. ห้าม​ถวาย​สิ่ง‍ใด​ที่​มี​ตำ‌หนิ เพราะ​พวก‍เจ้า​จะ​ไม่​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน

21. เมื่อ​คน​ใด​ถวาย​เครื่อง‍ศานติ‍บูชา​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​เพื่อ​แก้‍บน​หรือ​ถวาย​ด้วย​ใจ‍สมัคร เป็น​สัตว์​ที่​ได้​มา​จาก​ฝูง‍โค หรือ​ฝูง‍แพะ‍แกะ สัตว์​นั้น​ต้อง​ไม่‍มี​ตำ‌หนิ​จึง​จะ​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน สัตว์​นั้น​จะ​ต้อง​ไม่‍มี​ตำ‌หนิ​เลย

22. สัตว์​ที่​ตา‍บอด​หรือ​พิการ หรือ​มี​แผล หรือ​มี​สิ่ง​ไหล​ออก หรือ​เป็น​ขี้‍กลาก หรือ​เป็น​สะเก็ด​ผิว‍หนัง ห้าม​นำ​มา​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ หรือ​นำ​มา​เป็น​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ไฟ​บน​แท่น​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์

23. โค​หรือ​ลูก‍แกะ​ที่​มี​อวัยวะ​ยาว​เกิน‍ไป หรือ​สั้น​เกิน‍ไป​สัก​ส่วน​หนึ่ง ท่าน​จะ​นำ​มา​ถวาย​เป็น​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ใจ‍สมัคร​ก็​ได้ แต่​ถ้า​เป็น​เครื่อง‍บูชา​แก้‍บน​จะ​ไม่​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน

24. สัตว์​ตัว​ใด​ที่​มี​ลูก‍อัณฑะ​ช้ำ หรือ​ถูก​ทุบ หรือ​ฉีก‍ขาด หรือ​มี​รอย‍ตัด ห้าม​นำ​มา​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ให้​เป็น​เครื่อง‍บูชา​ใน​แผ่น‍ดิน​ของ​พวก‍เจ้า

25. ห้าม​นำ​สัตว์​เหล่า‍นี้​ซึ่ง​ได้​มา​จาก​คน​ต่าง‍ด้าว​ถวาย​เป็น​พระ‍กระ‌ยา‌หาร​แห่ง​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า เพราะ​สัตว์​นั้น​มี​ตำ‌หนิ​ด้วย​ความ​พิการ พวก‍เจ้า​จึง​ไม่​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน”

26. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

27. “เมื่อ​โค หรือ​แกะ หรือ​แพะ​เกิด​มา ให้​อยู่​กับ​แม่​เจ็ด​วัน ตั้ง‍แต่​วัน‍ที่​แปด​เป็น‍ต้น​ไป​จะ​ใช้​เป็น​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ไฟ​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ก็​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน

28. ไม่​ว่า​แม่‍สัตว์​นั้น​จะ​เป็น​โค หรือ​แกะ​ก็​ดี ห้าม​ฆ่า​มัน​พร้อม​กับ​ลูก​ของ​มัน​ใน​วัน​เดียว‍กัน

29. เมื่อ​ถวาย​เครื่อง‍สัตว‌บูชา​เป็น​เครื่อง‍บูชา‍ขอบ‍พระ‍คุณ​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ จง​ถวาย​เครื่อง‍สัตว‌บูชา​นั้น​ให้​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน

30. จง​รับ‍ประ‌ทาน​เครื่อง‍บูชา​นั้น​ใน​วัน​ถวาย​เครื่อง‍บูชา ห้าม​เหลือ​ไว้​จน​รุ่ง‍เช้า เรา​คือ​ยาห์‌เวห์

31. “เพราะ‍ฉะนั้น​เจ้า​จง​รักษา​บัญญัติ​ของ​เรา​และ​ทำ​ตาม เรา​คือ​ยาห์‌เวห์

32. ห้าม​ทำ​ให้​นาม​บริ‌สุทธิ์​ของ​เรา​เป็น​ที่​เหยียด‍หยาม แต่​ให้​เรา​เป็น​ที่​สรร‌เสริญ​ใน​หมู่​คน​อิสรา‌เอล เรา​คือ​ยาห์‌เวห์ ผู้​ชำระ​เจ้า​ให้​บริ‌สุทธิ์

33. ผู้‍นำ​เจ้า​ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​เพื่อ​เป็น​พระ‍เจ้า​ของ​เจ้า เรา​คือ​ยาห์‌เวห์”