26. แล้วปุโรหิตจะเทส่วนหนึ่งของน้ำมันใส่ฝ่ามือซ้ายของตน
27. และปุโรหิตจะเอาน้ำมันที่อยู่ในมือซ้ายนั้นประพรมด้วยนิ้วมือขวาเจ็ดครั้งเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์
28. และปุโรหิตจะนำน้ำมันที่อยู่ในมือเจิมปลายหูข้างขวาของผู้รับการชำระ และหัวแม่มือขวากับหัวแม่เท้าขวาของเขา ตรงที่เจิมด้วยเลือดของเครื่องบูชาชดใช้บาป
29. น้ำมันที่เหลืออยู่ในมือของปุโรหิตนั้น เขาจะเจิมศีรษะของผู้รับการชำระ เพื่อลบมลทินของเขาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์
30. และเขาจะถวายนกเขาหรือนกพิราบตามที่เขาสามารถหามาได้
31. ถวายนกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป นกอีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวพร้อมกับธัญบูชา แล้วปุโรหิตจะลบมลทินของผู้รับการชำระเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์
32. นี่เป็นกฎสำหรับผู้เป็นโรคเรื้อนที่ไม่สามารถถวายเครื่องบูชาตามปกติเพื่อการชำระของตนได้”
33. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า
34. “เมื่อเจ้าเข้าไปในแผ่นดินคานาอัน ซึ่งเราให้แก่เจ้าเป็นกรรมสิทธิ์นั้น และเราจะใส่เชื้อเรื้อนเข้าที่บ้านหลังหนึ่งหลังใดในแผ่นดินที่เจ้าถือกรรมสิทธิ์นั้น
35. ให้ผู้ที่ถือกรรมสิทธิ์ของบ้านนั้นมาบอกแก่ปุโรหิตว่า ‘ข้าพเจ้าเห็นเชื้ออะไรอย่างหนึ่งเกิดในบ้านของข้าพเจ้า’
36. แล้วปุโรหิตจะบัญชาให้เขาขนของออกจากบ้านให้หมด ก่อนที่ปุโรหิตจะไปตรวจเชื้อ เกรงว่าของทุกอย่างที่อยู่ในบ้านนั้นจะถูกประกาศว่า มลทิน ต่อจากนั้นปุโรหิตจึงจะเข้าไปตรวจดูบ้าน
37. และปุโรหิตจะตรวจดูเชื้อ ถ้าเชื้อนั้นอยู่ที่ผนังบ้านเป็นรอยสีเขียวๆ แดงๆ และปรากฏลึกกว่าผิวผนัง
38. ปุโรหิตจะออกจากบ้านไปอยู่ที่ประตูบ้าน แล้วปิดบ้านเสียเจ็ดวัน
39. พอถึงวันที่เจ็ดปุโรหิตจะกลับมาตรวจดูอีก ถ้าเชื้อนั้นลามไปในผนังบ้าน
40. ปุโรหิตก็จะบัญชาให้เอาหินก้อนที่ติดเชื้อนั้นออกเสีย นำไปโยนทิ้งในที่ที่เป็นมลทินภายนอกเมือง