41. “บาบิโลนถูกยึดความภูมิใจของแผ่นดินโลกถูกจับไปได้อย่างไรเล่าบาบิโลนกลายเป็นความหวาดหวั่นท่ามกลางบรรดาประชาชาติได้อย่างไรกัน
42. ทะเลขึ้นมาเหนือบาบิโลนคลื่นสนั่นท่วมมันมิด
43. เมืองต่างๆ ของมันกลายเป็นที่ร้างเปล่าเป็นแผ่นดินที่แห้งแล้งและเป็นทะเลทรายเป็นแผ่นดินที่ไม่มีใครอาศัยอยู่และไม่มีมนุษย์คนใดข้ามไป
44. และเราจะลงโทษพระเบลในบาบิโลนเขากลืนอะไรเข้าไปแล้ว เราจะเอาออกจากปากเขาเสียบรรดาประชาชาติจะไม่หลั่งไหลไปหาเขาอีกกำแพงแห่งบาบิโลนก็จะล้มลง
45. “ประชากรของเราเอ๋ย จงออกไปเสียจากท่ามกลางมันให้ทุกคนเอาชีวิตของตนรอดจากความพิโรธอันร้อนแรงของพระยาห์เวห์เถิด
46. อย่าให้ใจของเจ้าวิตกและอย่ากลัวข่าวลือซึ่งได้ยินในแผ่นดินนั้นเมื่อมีข่าวมาในปีหนึ่งต่อมาอีกปีหนึ่งก็มีข่าวมาคือข่าวลือเรื่องความทารุณในแผ่นดินและเรื่องที่ผู้ครอบครองต่อสู้กับผู้ครอบครอง
47. “เพราะฉะนั้น นี่แน่ะ วันเวลาจะมาถึงเมื่อเราจะลงโทษรูปเคารพแห่งบาบิโลนแผ่นดินทั้งสิ้นของมันจะอับอายและบรรดาชาวบาบิโลนซึ่งถูกฆ่าจะล้มลงท่ามกลางมัน
48. แล้วฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกและสรรพสิ่งที่มีอยู่ในนั้นจะร้องเพลงด้วยความชื่นบานเหนือบาบิโลนเพราะว่าผู้ทำลายจะมาจากทิศเหนือต่อสู้กับมันพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้
49. บาบิโลนจะต้องล้มลง เนื่องด้วยคนอิสราเอลที่ถูกฆ่าดังคนแห่งแผ่นดินโลกทั้งสิ้นที่ถูกฆ่า ได้ล้มลงเพราะบาบิโลน
50. “เจ้าทั้งหลายผู้ที่รอดจากดาบรีบไปเถิด อย่ายืนนิ่งอยู่จงระลึกถึงพระยาห์เวห์จากที่ไกลและให้กรุงเยรูซาเล็มเข้ามาในจิตใจของเจ้า
51. ‘เราอับอาย เพราะเราได้ยินคำเยาะเย้ยความอัปยศคลุมหน้าเราไว้เพราะคนต่างชาติได้เข้าในสถานนมัสการแห่งพระนิเวศของพระยาห์เวห์’ ”
52. พระยาห์เวห์ตรัสว่า “เพราะฉะนั้น ดูสิ วันเวลาจะมาถึงเมื่อเราจะลงโทษรูปเคารพของมันและคนที่บาดเจ็บจะคร่ำครวญอยู่ทั่วแผ่นดินทั้งสิ้นของมัน
53. พระยาห์เวห์ตรัสว่าถึงแม้บาบิโลนจะขึ้นไปบนสวรรค์และถึงแม้มันจะสร้างป้อมกันที่สูงอันเข้มแข็งของมันไว้บรรดาผู้ทำลายจากเราก็จะมาสู้มัน
54. “มีเสียงร้องมาจากบาบิโลนการทำลายอย่างใหญ่หลวงจากแผ่นดินของคนเคลเดีย