37. และบาบิโลนจะกลายเป็นสิ่งปรักหักพังเป็นที่ที่หมาป่าอยู่เป็นความหวาดหวั่นและเป็นที่เยาะเย้ยปราศจากผู้คนอาศัย”
38. พระยาห์เวห์ตรัสว่า“พวกเขาจะคำรามใส่กันอย่างสิงห์หนุ่มเขาจะร้องอย่างลูกสิงห์
39. ขณะที่เขาเร่าร้อน เราจะเตรียมการเลี้ยงให้และทำให้พวกเขามึนเมา เขาจะร่าเริงยินดีและนอนหลับไปเป็นนิตย์ไม่ตื่นอีกเลย
40. เราจะนำเขาทั้งหลายลงมาดุจลูกแกะไปยังการฆ่าเหมือนแกะผู้และแพะผู้
41. “บาบิโลนถูกยึดความภูมิใจของแผ่นดินโลกถูกจับไปได้อย่างไรเล่าบาบิโลนกลายเป็นความหวาดหวั่นท่ามกลางบรรดาประชาชาติได้อย่างไรกัน
42. ทะเลขึ้นมาเหนือบาบิโลนคลื่นสนั่นท่วมมันมิด
43. เมืองต่างๆ ของมันกลายเป็นที่ร้างเปล่าเป็นแผ่นดินที่แห้งแล้งและเป็นทะเลทรายเป็นแผ่นดินที่ไม่มีใครอาศัยอยู่และไม่มีมนุษย์คนใดข้ามไป
44. และเราจะลงโทษพระเบลในบาบิโลนเขากลืนอะไรเข้าไปแล้ว เราจะเอาออกจากปากเขาเสียบรรดาประชาชาติจะไม่หลั่งไหลไปหาเขาอีกกำแพงแห่งบาบิโลนก็จะล้มลง
45. “ประชากรของเราเอ๋ย จงออกไปเสียจากท่ามกลางมันให้ทุกคนเอาชีวิตของตนรอดจากความพิโรธอันร้อนแรงของพระยาห์เวห์เถิด