1. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“นี่แน่ะ เราจะปลุกวิญญาณของผู้ทำลายมาต่อสู้กับบาบิโลนต่อสู้กับชาวเคลเดีย
2. “เราจะส่งคนต่างด้าวไปยังบาบิโลนและพวกเขาจะฝัดร่อนมันและเขาจะทำให้แผ่นดินของมันว่างเปล่าเมื่อพวกเขามาล้อมมันไว้ทุกด้านในวันแห่งความยากลำบาก
3. อย่าให้นักธนูโก่งคันธนูได้อย่าให้เขาสวมเสื้อเกราะลุกขึ้นได้อย่าไว้ชีวิตคนหนุ่มๆ ของมันเลยจงทำลายกองทัพของมันทั้งหมด
4. เขาทั้งหลายจะถูกฆ่าล้มลงในแผ่นดินเคลเดียและบาดเจ็บอยู่ที่ถนนในเมืองนั้น
5. เพราะว่าอิสราเอลและยูดาห์ไม่ได้ถูกทอดทิ้งโดยพระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าของเขาแต่แผ่นดินเคลเดียนั้นเต็มด้วยความผิดต่อองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
6. “จงหนีจากบาบิโลนให้ทุกคนเอาชีวิตของตนรอดเถิดเจ้าอย่าถูกทำลายไปด้วยเพราะความผิดบาปของมันเพราะนี่เป็นเวลาแก้แค้นของพระยาห์เวห์เป็นการซึ่งพระองค์ทรงตอบสนอง
7. บาบิโลนเคยเป็นถ้วยทองคำในพระหัตถ์ของพระยาห์เวห์ทำให้แผ่นดินโลกทั้งสิ้นมึนเมาไปบรรดาประชาชาติได้ดื่มเหล้าองุ่นของมันเพราะฉะนั้น ประชาชาติต่างๆ จึงบ้าไป
8. บาบิโลนได้ล้มลงและแตกไปอย่างฉับพลันจงคร่ำครวญเพื่อมันเถิดจงเอายามาให้มันบรรเทาปวดบางทีอาจจะรักษามันให้หายได้”
9. “พวกเราได้รักษาบาบิโลน แต่มันไม่หายทิ้งมันไปเสียเถิดและให้เราไปต่างคนต่างไปยังประเทศของตนเพราะว่าการพิพากษามันได้ขึ้นไปถึงฟ้าสวรรค์และได้ถูกยกขึ้นเทียมเมฆ
10. พระยาห์เวห์ทรงนำความยุติธรรมออกมาให้เรามาเถิด ให้เราประกาศพระราชกิจของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราในศิโยน
11. จงฝนลูกธนูจงหยิบโล่ขึ้นมาพระยาห์เวห์ทรงเร้าใจบรรดากษัตริย์ของมีเดีย เพราะว่าพระประสงค์ของพระองค์เกี่ยวกับบาบิโลน ก็คือการทำลายมันเสีย เพราะนั่นแหละเป็นการแก้แค้นของพระยาห์เวห์ คือการแก้แค้นแทนพระวิหารของพระองค์”
12. จงชูธงขึ้นประชิดกำแพงของบาบิโลนจงหนุนคนเฝ้าให้เข้มแข็งจงตั้งคนยามขึ้น จงเตรียมกองซุ่มไว้เพราะพระยาห์เวห์ทรงวางแผนงานและทรงกระทำตามที่พระองค์ตรัสเกี่ยวกับชาวเมืองบาบิโลน
13. เจ้าผู้อาศัยตามน้ำมากหลายผู้มีสมบัติมากมายเอ๋ยอวสานของเจ้ามาถึงแล้วเส้นชีวิตของเจ้าถูกตัดขาดเสียแล้ว