27. จงฆ่าวัวผู้ของเธอให้หมดให้พวกมันลงไปถูกฆ่าวิบัติแก่พวกมันเพราะวันเวลาของมันมาถึงแล้วคือเวลาแห่งการลงโทษมัน
28. “ฟังซิ พวกเขาได้หนีและรอดพ้นจากแผ่นดินบาบิโลน ไปประกาศการแก้แค้นของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราในศิโยน คือการแก้แค้นแทนพระวิหารของพระองค์
29. “จงเรียกบรรดานักธนูมาต่อสู้กับบาบิโลน คือบรรดาคนที่โก่งธนู จงตั้งค่ายไว้รอบเธอ อย่าให้ใครหนีรอดพ้นไปได้ จงตอบแทนเธอตามการกระทำของเธอ จงทำต่อเธออย่างที่เธอได้ทำลงไป เพราะเธอยโสต่อพระยาห์เวห์ องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
30. เพราะฉะนั้น คนหนุ่มๆ ของเธอจะล้มลงที่ลานของเธอ และทหารของเธอทั้งหมดจะถูกทำลายในวันนั้น” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
31. “พระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพตรัสดังนี้ว่าคนยโสเอ๋ย นี่แน่ะ เราต่อสู้กับเจ้าเพราะว่าวันเวลาของเจ้ามาถึงแล้วคือเวลาที่เราจะลงโทษเจ้า
32. คนยโสจะสะดุดและล้มลงจะไม่มีใครพยุงเขาขึ้นได้และเราจะก่อไฟในบรรดาเมืองของมันและไฟจะกินบรรดาที่อยู่รอบมันเสียสิ้น
33. “พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า ประชาชนอิสราเอลถูกบีบบังคับ และประชาชนยูดาห์ก็เช่นกัน ผู้ที่จับเขาทั้งหลายไปเป็นเชลยได้ยึดเขาไว้มั่น พวกเขาปฏิเสธไม่ยอมปล่อยเขาไป