13. เมืองนั้นจะไม่มีคนเข้าอาศัย เพราะพระพิโรธของพระยาห์เวห์แต่จะเป็นที่ร้างเปล่าอย่างที่สุดซึ่งคนที่ผ่านเมืองบาบิโลนไปจะตกตะลึงและเยาะเย้ยเพราะรอยแผลทั้งสิ้นของเมืองนั้น
14. จงจัดแนวรบเข้ามาโอบล้อมบาบิโลนพวกเจ้าที่โก่งคันธนูจงยิงเธอ อย่าเสียดายลูกธนูเพราะเธอได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์
15. จงเปล่งเสียงโห่ร้องสู้เธอจากรอบข้าง เธอยอมแพ้แล้วเครื่องป้องกันของเธอล้มลงแล้วกำแพงของเธอถูกพังลงแล้วเพราะนี่เป็นการแก้แค้นของพระยาห์เวห์จงแก้แค้นเธอทำกับเธออย่างที่เธอได้ทำลงไป
16. จงตัดผู้หว่านเสียจากบาบิโลนและตัดผู้ที่ถือเคียวในฤดูเกี่ยวเพราะดาบของผู้บีบบังคับทุกคนจึงหันเข้าหาชนชาติของตนและทุกคนจะหนีไปยังแผ่นดินของตน
17. “อิสราเอลเป็นเหมือนแกะที่ถูกสิงโตไล่ล่าไป ครั้งแรกกษัตริย์อัสซีเรียกินเขา ในที่สุดนี้เนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้แทะกระดูกของเขา
18. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะนำการลงโทษมาเหนือกษัตริย์แห่งบาบิโลนและแผ่นดินของท่าน ดังที่เราได้ลงโทษกษัตริย์แห่งอัสซีเรีย
19. เราจะให้อิสราเอลกลับสู่ลานหญ้าของเขา และเขาจะกินอยู่บนภูเขาคารเมลและในบาชาน และเขาจะอิ่มใจบนเนินเขาเอฟราอิมและในกิเลอาด
20. พระยาห์เวห์ตรัสว่า ในวันเหล่านั้นและในเวลานั้น จะหาความผิดบาปในอิสราเอลไม่พบเลย จะหาบาปในยูดาห์ก็จะไม่พบเลย เพราะเราจะให้อภัยแก่คนเหล่านั้นผู้ที่เราให้เหลืออยู่”
21. พระยาห์เวห์ตรัสว่า “จงขึ้นไปสู้แผ่นดินเมราธาอิมและต่อสู้ชาวเมืองเปโขดจงฆ่าเขาและทำลายเสียให้หมดสิ้นและจงทำทุกอย่างตามที่เราได้บัญชาเจ้าไว้
22. เสียงสงครามอยู่ในแผ่นดินและการทำลายอย่างใหญ่หลวงก็อยู่ในนั้น
23. ค้อนแห่งแผ่นดินโลกทั้งสิ้นถูกตัดลงและถูกหักไปได้อย่างไรบาบิโลนกลายเป็นความหวาดหวั่นท่ามกลางบรรดาประชาชาติได้อย่างไรกัน
24. บาบิโลนเอ๋ย เราวางบ่วงดักเจ้าและเจ้าก็ติดบ่วงนั้นและเจ้าไม่รู้เรื่องเขามาพบเจ้าและจับเจ้าเพราะเจ้าได้ขืนสู้กับพระยาห์เวห์
25. พระยาห์เวห์ได้ทรงเปิดคลังอาวุธของพระองค์และทรงนำอาวุธแห่งพระพิโรธของพระองค์ออกมาเพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพมีพระราชกิจที่จะทำในแผ่นดินเคลเดีย
26. จงมาต่อสู้กับเธอจากสุดปลายแผ่นดินโลกจงเปิดบรรดายุ้งฉางของเธอจงกองเธอไว้เหมือนอย่างกองข้าวและทำลายเสียให้หมดสิ้นอย่าให้เธอเหลืออยู่เลย
27. จงฆ่าวัวผู้ของเธอให้หมดให้พวกมันลงไปถูกฆ่าวิบัติแก่พวกมันเพราะวันเวลาของมันมาถึงแล้วคือเวลาแห่งการลงโทษมัน
28. “ฟังซิ พวกเขาได้หนีและรอดพ้นจากแผ่นดินบาบิโลน ไปประกาศการแก้แค้นของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราในศิโยน คือการแก้แค้นแทนพระวิหารของพระองค์