4. แล้วข้าพเจ้าทูลว่า “คนเหล่านี้เป็นแต่ผู้น้อยเขาไม่มีความคิดเพราะเขาไม่รู้จักพระมรรคาของพระยาห์เวห์ไม่รู้จักพระบัญญัติของพระเจ้าของเขา
5. ข้าพระองค์จะไปหาพวกผู้ใหญ่และจะพูดกับพวกเขาเพราะเขารู้จักพระมรรคาของพระยาห์เวห์และรู้จักพระบัญญัติของพระเจ้าของเขา”แต่พวกเขาทุกคนก็ได้หักแอกเสียเขาได้ทำลายโซ่ตรวนเสีย
6. เพราะฉะนั้น สิงห์จากป่าจะมาสังหารเขาสุนัขป่าจากที่ราบแห้งแล้งจะทำลายเขาเสือดาวเฝ้าเมืองทั้งหลายของเขาทุกคนที่ไปจากเมืองเหล่านั้นจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆเพราะการละเมิดของเขาก็มากมายความไม่ซื่อสัตย์ของเขาก็ใหญ่โต
7. “เราจะให้อภัยเจ้าได้อย่างไร?ลูกหลานของเจ้าได้ละทิ้งเราแล้ว และได้สาบานโดยผู้ที่ไม่ใช่พระเจ้าเมื่อเราเลี้ยงเขาให้อิ่ม เขาก็ล่วงประเวณีแล้วชุมนุมกันที่บ้านของหญิงแพศยา
8. พวกเขาเหมือนม้าผู้ที่อิ่มหนำและกลัดมันทุกคนต่างร้องหาภรรยาของเพื่อนบ้านของตน
9. เพราะสิ่งเหล่านี้เราจะไม่ลงโทษเขาหรือ?”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ“และเราไม่ควรจะแก้แค้นชนชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ?”
10. “ไปเถอะ ไปตามแถวต้นองุ่นของมันและทำลายเสียแต่อย่าให้ถึงอวสานเสียทีเดียวตัดกิ่งก้านของมันออกเพราะคนเหล่านี้ไม่ได้เป็นของพระยาห์เวห์
11. เพราะพงศ์พันธุ์ของอิสราเอล และพงศ์พันธุ์ของยูดาห์ได้ทรยศต่อเราอย่างสิ้นเชิงแล้ว”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
12. เขาทั้งหลายพูดมุสาในเรื่องพระยาห์เวห์และได้กล่าวว่า “พระองค์จะไม่ทรงกระทำอะไรไม่มีการร้ายใดจะเกิดขึ้นกับเราเราจะไม่เห็นดาบหรือการกันดารอาหาร”
13. ผู้เผยพระวจนะก็จะเป็นเพียงลมพระวจนะไม่มีในคนเหล่านั้นขอให้เป็นอย่างนั้นแก่พวกเขาเถิด
14. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์พระเจ้าจอมทัพจึงตรัสดังนี้ว่า“เพราะพวกเขากล่าวถ้อยคำเหล่านี้นี่แน่ะ เราจะทำถ้อยคำของเราที่อยู่ในปากของเจ้าให้เป็นไฟและประชาชนนี้เป็นฟืน และไฟนั้นจะเผาผลาญเขาเสีย
15. ดูสิ คนอิสราเอลเอ๋ยเราจะนำชนชาติจากแดนไกลมาสู้เจ้าทั้งหลายพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละเป็นชนชาติที่มั่นคงเป็นชนชาติดึกดำบรรพ์เป็นชนชาติที่เจ้าไม่รู้ภาษาของเขาเขาจะพูดอะไร เจ้าก็ไม่เข้าใจ