23. แต่ประชาชนเหล่านี้มีใจดื้อดึงและกบฏเขาได้หันเหและจากไปเสีย
24. พวกเขาไม่ได้คิดในใจของตนว่า‘ให้เรายำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราผู้ประทานฝนตามฤดูของมันคือฝนต้นฤดูและฝนปลายฤดูและทรงรักษากฎเกณฑ์ของสัปดาห์แห่งการเก็บเกี่ยวไว้ให้เรา’
25. ความผิดบาปของเจ้าได้ทำให้สิ่งเหล่านี้หันเหไปเสียและบาปของพวกเจ้าก็กันความดีไว้เสียจากเจ้า
26. เพราะจะพบคนอธรรมท่ามกลางประชากรของเราเขาซุ่มคอยเหมือนคนดักนกซุ่มอยู่เขาวางกับไว้เขาดักจับคน
27. เหมือนกรงที่เต็มไปด้วยนกบ้านของพวกเขาก็เต็มด้วยการทรยศเพราะฉะนั้น เขาจึงใหญ่โตและมั่งมี
28. เขาจึงตัวอ้วนอ่อนนิ่มในเรื่องทำชั่วเขาล้ำหน้าเขาไม่ได้ตัดสินด้วยความยุติธรรมในคดีของลูกกำพร้า เพื่อให้คดีนั้นก้าวหน้าเขาไม่ได้ป้องกันสิทธิของคนขัดสน
29. เพราะสิ่งเหล่านี้เราจะไม่ลงโทษเขาหรือ?”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ“และไม่ควรที่เราจะแก้แค้นประชาชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ?
30. “สิ่งน่าหวาดหวั่นและน่ากลัวได้เกิดขึ้นในแผ่นดินนี้
31. คือผู้เผยพระวจนะได้เผยพระวจนะเท็จและบรรดาปุโรหิตก็ปกครองตามอำนาจของตนและประชากรของเราก็ชอบแบบนี้แต่พวกเจ้าจะทำอย่างไรเมื่อวาระสุดท้ายมาถึง?”