15. ดูสิ คนอิสราเอลเอ๋ยเราจะนำชนชาติจากแดนไกลมาสู้เจ้าทั้งหลายพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละเป็นชนชาติที่มั่นคงเป็นชนชาติดึกดำบรรพ์เป็นชนชาติที่เจ้าไม่รู้ภาษาของเขาเขาจะพูดอะไร เจ้าก็ไม่เข้าใจ
16. แล่งธนูของเขาเหมือนหลุมฝังศพทุกคนเป็นนักรบ
17. เขาจะกินสิ่งซึ่งเจ้าเกี่ยวได้ และกินอาหารของเจ้าเขาจะกินบุตรชายและบุตรหญิงของเจ้าเขาจะกินฝูงแกะฝูงโคของเจ้าเขาจะกินเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของเจ้าเขาจะใช้ดาบทำลายบรรดาเมืองที่มีป้อมของเจ้าซึ่งเจ้าวางใจนั้น”
18. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ถึงแม้ในวันเหล่านั้น เราก็ยังไม่ทำให้เจ้าถึงอวสาน
19. และเมื่อพวกเจ้ากล่าวว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราทั้งหลายจึงทรงทำสิ่งเหล่านี้แก่เรา?’ เจ้าจงกล่าวแก่เขาว่า ‘เพราะเจ้าได้ละทิ้งเราไปปรนนิบัติพระต่างด้าวในแผ่นดินของเจ้า เพราะฉะนั้น เจ้าจะต้องไปปรนนิบัติคนต่างชาติในแผ่นดินซึ่งไม่ใช่ของเจ้า’ ”
20. "จงป่าวร้องข้อความต่อไปนี้ในวงศ์วานยาโคบจงประกาศเรื่องนี้ในยูดาห์