11. เพราะพงศ์พันธุ์ของอิสราเอล และพงศ์พันธุ์ของยูดาห์ได้ทรยศต่อเราอย่างสิ้นเชิงแล้ว”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
12. เขาทั้งหลายพูดมุสาในเรื่องพระยาห์เวห์และได้กล่าวว่า “พระองค์จะไม่ทรงกระทำอะไรไม่มีการร้ายใดจะเกิดขึ้นกับเราเราจะไม่เห็นดาบหรือการกันดารอาหาร”
13. ผู้เผยพระวจนะก็จะเป็นเพียงลมพระวจนะไม่มีในคนเหล่านั้นขอให้เป็นอย่างนั้นแก่พวกเขาเถิด
14. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์พระเจ้าจอมทัพจึงตรัสดังนี้ว่า“เพราะพวกเขากล่าวถ้อยคำเหล่านี้นี่แน่ะ เราจะทำถ้อยคำของเราที่อยู่ในปากของเจ้าให้เป็นไฟและประชาชนนี้เป็นฟืน และไฟนั้นจะเผาผลาญเขาเสีย
15. ดูสิ คนอิสราเอลเอ๋ยเราจะนำชนชาติจากแดนไกลมาสู้เจ้าทั้งหลายพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละเป็นชนชาติที่มั่นคงเป็นชนชาติดึกดำบรรพ์เป็นชนชาติที่เจ้าไม่รู้ภาษาของเขาเขาจะพูดอะไร เจ้าก็ไม่เข้าใจ
16. แล่งธนูของเขาเหมือนหลุมฝังศพทุกคนเป็นนักรบ
17. เขาจะกินสิ่งซึ่งเจ้าเกี่ยวได้ และกินอาหารของเจ้าเขาจะกินบุตรชายและบุตรหญิงของเจ้าเขาจะกินฝูงแกะฝูงโคของเจ้าเขาจะกินเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของเจ้าเขาจะใช้ดาบทำลายบรรดาเมืองที่มีป้อมของเจ้าซึ่งเจ้าวางใจนั้น”
18. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ถึงแม้ในวันเหล่านั้น เราก็ยังไม่ทำให้เจ้าถึงอวสาน
19. และเมื่อพวกเจ้ากล่าวว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราทั้งหลายจึงทรงทำสิ่งเหล่านี้แก่เรา?’ เจ้าจงกล่าวแก่เขาว่า ‘เพราะเจ้าได้ละทิ้งเราไปปรนนิบัติพระต่างด้าวในแผ่นดินของเจ้า เพราะฉะนั้น เจ้าจะต้องไปปรนนิบัติคนต่างชาติในแผ่นดินซึ่งไม่ใช่ของเจ้า’ ”
20. "จงป่าวร้องข้อความต่อไปนี้ในวงศ์วานยาโคบจงประกาศเรื่องนี้ในยูดาห์
21. “ประชาชนที่โง่เขลาและไร้ความคิดเอ๋ยผู้มีตา แต่มองไม่เห็นผู้มีหู แต่ฟังไม่ได้ยินจงฟังข้อความนี้
22. เจ้าไม่ยำเกรงเราหรือ?”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ“เจ้าไม่ตัวสั่นอยู่ต่อหน้าเราหรือ?คือเราผู้วางกองทรายไว้เป็นเขตล้อมทะเลเป็นเครื่องกีดขวางเป็นนิตย์ไม่ให้ผ่านไปได้แม้ว่าคลื่นจะซัด ก็เอาชนะไม่ได้แม้ว่าคลื่นจะคะนอง ก็ข้ามไปไม่ได้
23. แต่ประชาชนเหล่านี้มีใจดื้อดึงและกบฏเขาได้หันเหและจากไปเสีย
24. พวกเขาไม่ได้คิดในใจของตนว่า‘ให้เรายำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราผู้ประทานฝนตามฤดูของมันคือฝนต้นฤดูและฝนปลายฤดูและทรงรักษากฎเกณฑ์ของสัปดาห์แห่งการเก็บเกี่ยวไว้ให้เรา’
25. ความผิดบาปของเจ้าได้ทำให้สิ่งเหล่านี้หันเหไปเสียและบาปของพวกเจ้าก็กันความดีไว้เสียจากเจ้า
26. เพราะจะพบคนอธรรมท่ามกลางประชากรของเราเขาซุ่มคอยเหมือนคนดักนกซุ่มอยู่เขาวางกับไว้เขาดักจับคน
27. เหมือนกรงที่เต็มไปด้วยนกบ้านของพวกเขาก็เต็มด้วยการทรยศเพราะฉะนั้น เขาจึงใหญ่โตและมั่งมี
28. เขาจึงตัวอ้วนอ่อนนิ่มในเรื่องทำชั่วเขาล้ำหน้าเขาไม่ได้ตัดสินด้วยความยุติธรรมในคดีของลูกกำพร้า เพื่อให้คดีนั้นก้าวหน้าเขาไม่ได้ป้องกันสิทธิของคนขัดสน
29. เพราะสิ่งเหล่านี้เราจะไม่ลงโทษเขาหรือ?”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ“และไม่ควรที่เราจะแก้แค้นประชาชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ?