20. เพราะฉะนั้น จงฟังแผนงานซึ่งพระยาห์เวห์ทรงกระทำไว้ต่อสู้เมืองเอโดม และพระประสงค์ซึ่งพระองค์ทรงดำริขึ้นต่อสู้ชาวเมืองเทมาน คือถึงแม้ตัวเล็กๆ ที่อยู่ในฝูงก็ต้องถูกลากเอาไป คอกของเขานั้นจะหวาดหวั่นเพราะเคราะห์กรรมของตน
21. แผ่นดินโลกจะสั่นสะเทือนเพราะเสียงที่มันล้ม เสียงคร่ำครวญของเขาจะได้ยินถึงทะเลแดง
22. ดูเถิด ผู้หนึ่งจะเหาะขึ้นและโฉบลงเหมือนนกอินทรี และกางปีกของมันออกสู้โบสราห์ และจิตใจของนักรบแห่งเอโดมในวันนั้นจะเป็นเหมือนจิตใจของหญิงปวดท้องคลอดบุตร”
23. เกี่ยวกับเมืองดามัสกัส ว่า“เมืองฮามัทและเมืองอารปัดต้องอับอายเพราะมันทั้งหลายได้ยินข่าวร้ายมันก็กลัวลาน มันกังวลใจเหมือนทะเลซึ่งสงบลงไม่ได้
24. เมืองดามัสกัสก็อ่อนแรง มันหันเพื่อจะหนีและความกลัวจนตัวสั่นจับมันไว้ความแสนระทมและความเศร้ายึดมันไว้อย่างผู้หญิงกำลังคลอดบุตร
25. เมืองที่มีชื่อเสียงถูกทอดทิ้งได้อย่างไร?คือเมืองแห่งความชื่นบานนั้น
26. เพราะฉะนั้น คนหนุ่มๆ ของเมืองนั้นจะล้มลงตามลานเมืองและบรรดาทหารของเมืองนั้นจะถูกทำลายในวันนั้น พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ
27. และเราจะก่อไฟขึ้นที่กำแพงเมืองดามัสกัสและไฟนั้นจะเผาผลาญวังของเบนฮาดัดเสีย”
28. เกี่ยวกับเผ่าเคดาร์และราชอาณาจักรฮาโซร์ ซึ่งเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนโจมตีพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“จงลุกขึ้น ไปสู้เผ่าเคดาร์จงทำลายประชาชนแห่งตะวันออกเสีย