3. “มีเสียงร้องมาจากเมืองโฮโรนาอิมว่า‘การล้างผลาญและการทำลายอย่างใหญ่หลวง’
4. เมืองโมอับถูกทำลายแล้วเด็กๆ ของเธอร้องระงม
5. พวกเขาขึ้นไปตามทางสู่เมืองลูฮีทร้องไห้อย่างขมขื่นตามทางลงจากเมืองโฮโรนาอิมเขาได้ยินเสียงร้องคร่ำครวญเพราะถูกทำลาย
6. หนีเถิด เอาตัวรอดเถิดให้เป็นเหมือนพุ่มสนในถิ่นทุรกันดาร
7. เพราะว่าเจ้าได้วางใจในที่กำบังเข้มแข็งและในทรัพย์สมบัติของเจ้าเจ้าจะต้องถูกยึดด้วยและพระเคโมชจะต้องถูกกวาดไปเป็นเชลยพร้อมกับปุโรหิตและเจ้านายของเขา
8. ผู้ทำลายจะมาถึงทุกเมืองและจะไม่มีเมืองใดรอดพ้นไปได้ที่ลุ่มจะต้องพินาศและที่ราบจะต้องถูกทำลายดังที่พระยาห์เวห์ได้ตรัสไว้
9. “จงให้ปีกแก่โมอับเพื่อมันจะบินไปเสียเมืองต่างๆ ของมันจะกลายเป็นที่ร้างเปล่าไม่มีคนอาศัยอยู่ในนั้นเลย
10. “ใครทำงานของพระยาห์เวห์อย่างไม่เอาใจใส่ คนนั้นจะถูกสาป คนที่กันไม่ให้ดาบของตนทำให้โลหิตตก คนนั้นก็ถูกสาป
11. “โมอับสบายตั้งแต่หนุ่มๆ มาและนิ่งอยู่บนตะกอนของตนมันไม่ได้ถูกถ่ายออกจากภาชนะนี้ไปยังภาชนะนั้นหรือต้องถูกกวาดไปเป็นเชลยดังนั้นรสจึงยังอยู่ในนั้นและกลิ่นก็ไม่เปลี่ยนแปลง”