16. ภัยพิบัติของโมอับมาใกล้แล้วและความทุกข์ใจของเขามาถึงอย่างรวดเร็ว
17. บรรดาท่านที่อยู่รอบเขา จงเสียใจเพราะเขาเถิดทั้งคนที่รู้จักชื่อเขาด้วยจงกล่าวว่า ‘ธารพระกรอันทรงฤทธิ์หักเสียแล้วคือคทาอันรุ่งโรจน์นั้น’
18. “ชาวเมืองผู้อาศัยในดีโบนเอ๋ยจงลงมาจากศักดิ์ศรีของเจ้าและนั่งบนดินที่แตกระแหงเพราะผู้ทำลายโมอับได้มาสู้กับเจ้าเขาได้ทำลายที่กำบังเข้มแข็งของเจ้าแล้ว
19. ชาวเมืองอาโรเออร์เอ๋ยจงยืนเฝ้าอยู่ข้างทางจงถามผู้ชายที่หนีมาและผู้หญิงที่รอดพ้นมาว่า ‘เกิดอะไรขึ้น?’
20. โมอับต้องอับอาย เพราะมันแตกเสียแล้วจงคร่ำครวญและร้องไห้จงประกาศทั่วแถบแม่น้ำอารโนนว่าโมอับถูกทิ้งร้างเสียแล้ว