7. “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เจ้าจงไปบอกกษัตริย์แห่งยูดาห์ ผู้ใช้เจ้ามาไต่ถามเรา ว่า ‘ดูสิ กองทัพของฟาโรห์ซึ่งมาช่วยเจ้ากำลังจะกลับไปยังอียิปต์ แผ่นดินของเขา
8. และคนเคลเดียจะกลับมาต่อสู้กับกรุงนี้ พวกเขาจะยึดได้และเผาเสียด้วยไฟ
9. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า อย่าล่อลวงตัวเองโดยกล่าวว่า “คนเคลเดียจะถอยออกไปจากเราแน่” เพราะว่าเขาจะไม่ถอยออกไป
10. ถึงแม้ว่าเจ้าทำให้กองทัพทั้งสิ้นของคนเคลเดียที่กำลังต่อสู้เจ้าพ่ายแพ้ และมีเหลือแต่คนที่บาดเจ็บอยู่ในเต็นท์ของเขาเท่านั้น พวกเขาก็จะลุกขึ้น และเผากรุงนี้เสียด้วยไฟ’ ”
11. เมื่อกองทัพของคนเคลเดียได้ถอยจากกรุงเยรูซาเล็ม เพราะกองทัพของฟาโรห์เข้ามาประชิด
12. เยเรมีย์ก็ออกไปจากกรุงเยรูซาเล็มมุ่งไปยังแผ่นดินเบนยามิน เพื่อจะรับส่วนแบ่งของท่านท่ามกลางประชาชนที่นั่น
13. เมื่อท่านอยู่ที่ประตูเบนยามิน ทหารยามคนหนึ่งชื่ออิรียาห์บุตรเชเลมิยาห์ ผู้เป็นบุตรฮานันยาห์ได้จับเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะกล่าวว่า “ท่านกำลังหนีไปหาคนเคลเดีย”
14. และเยเรมีย์ตอบว่า “ไม่จริง ข้าพเจ้าไม่ได้หนีไปหาคนเคลเดีย” แต่อิรียาห์ไม่ฟังท่านและจับเยเรมีย์นำมาหาเจ้านาย
15. และบรรดาเจ้านายก็เดือดดาลต่อเยเรมีย์ และพวกเขาก็ตีท่านและขังท่านไว้ในบ้านของโยนาธานเลขานุการ ซึ่งได้ทำให้เป็นคุก
16. ดังนั้นเยเรมีย์จึงถูกขังอยู่ในคุกมืด และอยู่ที่นั่นหลายวัน