9. ไม่สร้างบ้านเพื่อจะอาศัยอยู่ เราไม่มีสวนองุ่นหรือนาหรือพืช
10. แต่เราได้อาศัยอยู่ในเต็นท์ ได้เชื่อฟังและทำทุกสิ่งซึ่งโยนาดับบิดาของเราได้บัญชาเราไว้
11. แต่ต่อมาเมื่อเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้ยกมาต่อสู้กับแผ่นดินนี้ เราพูดว่า มาเถิด ให้เราไปยังกรุงเยรูซาเล็มเพราะกลัวกองทัพคนเคลเดียและกองทัพคนซีเรีย ดังนั้นเราจึงอาศัยอยู่ที่กรุงเยรูซาเล็ม”
12. แล้วพระวจนะแห่งพระยาห์เวห์มาถึงเยเรมีย์ว่า
13. “พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า จงไปบอกบรรดาผู้ชายของยูดาห์ และบอกชาวกรุงเยรูซาเล็มว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสว่า เจ้าจะไม่รับคำแนะนำและเชื่อฟังถ้อยคำของเราหรือ?
14. ถ้อยคำของโยนาดับบุตรเรคาบที่ได้สั่งบุตรชายทั้งหลายของตนไม่ให้ดื่มเหล้าองุ่นนั้น พวกเขาก็ได้รักษากันไว้แล้ว และพวกเขาไม่ได้ดื่มเลยจนถึงวันนี้ เพราะพวกเขาได้เชื่อฟังคำสั่งของบิดาของเขา แต่เราเองได้พูดกับพวกเจ้าครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พวกเจ้าก็ไม่ฟังเรา
15. เราได้ส่งบรรดาผู้รับใช้ของเราคือผู้เผยพระวจนะมาหาเจ้า ส่งพวกเขามาครั้งแล้วครั้งเล่า กล่าวว่า ‘บัดนี้เจ้าทุกคนจงหันกลับจากทางชั่วของตน และแก้ไขการกระทำของพวกเจ้าเสีย อย่าไปติดตามพระอื่นและปรนนิบัติพระเหล่านั้น แล้วเจ้าจะได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินซึ่งเราได้ให้แก่เจ้าและบรรพบุรุษของเจ้า’ แต่เจ้าไม่ได้เงี่ยหูหรือฟังเรา
16. บุตรทั้งหลายของโยนาดับบุตรของเรคาบได้รักษาคำบัญชาซึ่งบิดาของเขาได้สั่งไว้ แต่ชนชาตินี้ไม่ได้เชื่อฟังเรา’
17. ดังนั้นพระยาห์เวห์พระเจ้าจอมทัพพระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘นี่แน่ะ เราจะนำโทษทั้งสิ้นซึ่งเราประกาศไว้มาเหนือยูดาห์ และบรรดาชาวกรุงเยรูซาเล็ม เพราะว่าเราพูดกับพวกเขาแต่เขาไม่ฟัง เราได้เรียกเขาแต่เขาไม่ตอบ”
18. แต่เยเรมีย์ได้พูดกับคนตระกูลเรคาบว่า “พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เพราะว่าเจ้าได้เชื่อฟังคำสั่งของโยนาดับบิดาของเจ้าและถือรักษาข้อบังคับของท่านทั้งสิ้น และทำทุกอย่างที่ท่านบัญชาเจ้า
19. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘โยนาดับบุตรเรคาบจะไม่ขาดผู้ชายที่จะยืนอยู่ต่อหน้าเราตลอดไป’ ”