19. พระยาห์เวห์ตรัสว่า “เพราะว่าเขาทั้งหลายไม่เชื่อฟังถ้อยคำของเราที่ส่งมายังเขาครั้งแล้วครั้งเล่า โดยผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของเรา แต่พวกเจ้าไม่ยอมฟัง” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ’)
20. เจ้าทั้งปวงผู้ถูกเนรเทศ ผู้ซึ่งเราส่งไปจากกรุงเยรูซาเล็มถึงบาบิโลน จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์ที่ว่า
21. ‘พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าของอิสราเอลตรัสดังนี้เกี่ยวกับอาหับบุตรของโคลายาห์ และเศเดคียาห์บุตรมาอาเสยาห์ ผู้ซึ่งได้เผยพระวจนะเท็จแก่เจ้าในนามของเรา นี่แน่ะ เราจะมอบเขาทั้งสองไว้ในมือของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลน และท่านจะฆ่าเขาทั้งสองเสียต่อหน้าต่อตาเจ้า
22. เนื่องจากเขาทั้งสอง บรรดาผู้ที่ถูกเนรเทศจากยูดาห์ไปถึงบาบิโลนจะใช้คำสาปต่อไปนี้ว่า “ขอพระยาห์เวห์ทรงทำให้เจ้าเหมือนเศเดคียาห์และอาหับ ผู้ที่กษัตริย์บาบิโลนเผาเสียด้วยไฟ”
23. เพราะเขาทั้งสองได้ทำความโง่เขลาในอิสราเอล ได้ล่วงประเวณีกับภรรยาของเพื่อนบ้านและได้พูดถ้อยคำเท็จในนามของเราซึ่งเราไม่ได้บัญชาเขา เราเป็นผู้ที่รู้ และเป็นพยาน’ ” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
24. เจ้าจงบอกเชไมยาห์ชาวเนเฮลามว่า
25. “พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เจ้าได้ส่งจดหมายในนามของเจ้าไปยังประชาชนทั้งปวงผู้อยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม และยังเศฟันยาห์บุตรมาอาเสยาห์ปุโรหิต และยังปุโรหิตทั้งปวงว่า
26. ‘พระยาห์เวห์ได้ทรงให้เจ้าเป็นปุโรหิตแทนเยโฮยาดาปุโรหิต ให้ดูแลพระนิเวศของพระยาห์เวห์ จงจับคนบ้าทุกคนที่ทำทีเผยพระวจนะ ใส่ขื่อคาและปลอกคอเสีย
27. บัดนี้ทำไมเจ้าไม่ต่อว่าเยเรมีย์ชาวอานาโธทผู้ซึ่งเผยพระวจนะแก่เจ้า?
28. เพราะเขาได้ส่งจดหมายมายังเราในบาบิโลนว่า ‘การที่เจ้าเป็นเชลยนั้นจะเนิ่นนาน จงสร้างบ้านของเจ้าและอาศัยอยู่ที่นั่นจงปลูกสวนและรับประทานผลที่ได้นั้น’ ”
29. เศฟันยาห์ปุโรหิตอ่านจดหมายนี้ให้เยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะฟัง
30. แล้วพระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงเยเรมีย์ว่า
31. “จงเขียนไปถึงพวกเชลยทั้งหมดว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสเกี่ยวกับเชไมยาห์ชาวเนเฮลามว่า เพราะว่าเชไมยาห์ได้เผยพระวจนะแก่พวกเจ้าเมื่อเราไม่ได้ใช้เขา และได้ทำให้เจ้าวางใจในคำเท็จ
32. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะลงโทษเชไมยาห์ชาวเนเฮลามและเชื้อสายของเขา เขาจะไม่มีแม้แต่คนเดียวที่มีชีวิตอยู่ท่ามกลางชนชาตินี้ที่จะได้เห็นความดี ซึ่งเราจะทำแก่ประชากรของเรา เพราะเขาได้พูดเป็นการกบฏต่อพระยาห์เวห์’ ” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ