เหมือนลา‍ป่าที่คุ้น‍เคยกับถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดารได้สูดลม‍หาย‍ใจด้วยความอยากอันรุน‍แรงของมันใครจะระงับความใคร่ของมันได้ทุกคนที่แสวง‍หามันจะไม่ต้องเหน็ด‍เหนื่อยเมื่อถึงเดือนที่กำ‌หนดของมันจะพบมันเอง