1. พระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าว่า
2. “จงไปประกาศกรอกหูชาวกรุงเยรูซาเล็มว่าพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่าเรายังจำความจงรักภักดีในวัยสาวของเจ้าได้ความรักของเจ้าตอนเป็นเจ้าสาวเจ้าตามเราไปในถิ่นทุรกันดารในดินแดนที่ไม่ได้หว่านพืช
3. อิสราเอลนั้นบริสุทธิ์ต่อพระยาห์เวห์คือเป็นผลิตผลรุ่นแรกของพระองค์ทุกคนที่กินผลนั้นก็ผิดเหตุร้ายจึงมาถึงพวกเขาพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ”
4. จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์ เชื้อสายของยาโคบและทุกตระกูลในเชื้อสายของอิสราเอลเอ๋ย
5. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“บรรพบุรุษของเจ้าพบความผิดอะไรในเราเล่า?เขาจึงห่างเหินจากเราและไปติดตามสิ่งไร้ค่า และได้กลายเป็นสิ่งไร้ค่า
6. เขาทั้งหลายไม่ได้กล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์ทรงอยู่ที่ไหนผู้ได้ทรงพาเราขึ้นมาจากแผ่นดินอียิปต์ผู้ได้ทรงนำเราในถิ่นทุรกันดารในดินแดนแห้งแล้งและหลุมบ่อในแดนที่แห้งแล้งและมืดทึบในแผ่นดินที่ไม่มีใครผ่านไปได้และไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่ที่นั่น?’
7. และเราได้พาพวกเจ้าเข้ามาในแผ่นดินที่มีเรือกสวนไร่นาเพื่อรับประทานผลไม้และบรรดาสิ่งที่ดีแต่เมื่อเจ้าเข้ามา เจ้าได้ทำให้แผ่นดินของเราเป็นมลทินและทำให้มรดกของเราเป็นสิ่งน่ารังเกียจ