8. มรดกของเราได้กลายเป็นเหมือนสิงห์ป่าสำหรับเราเขาตะเบ็งเสียงใส่เราเพราะฉะนั้น เราจึงเกลียดเขา
9. สำหรับเราแล้วมรดกของเราเป็นเหมือนถ้ำของหมาในหรือ?ฝูงนกกินเหยื่อรุมล้อมมันอยู่หรือ?ไปเถอะ ไปรวบรวมสัตว์ป่าในท้องทุ่งทั้งสิ้นพาพวกมันมากินเสีย
10. ผู้เลี้ยงแกะเป็นอันมากได้ทำลายสวนองุ่นของเราเขาทั้งหลายได้เหยียบย่ำส่วนของเราเขาได้ทำให้ส่วนที่เราพอใจกลายเป็นถิ่นทุรกันดารที่ร้างเปล่า
11. เขาได้ทำส่วนของเราให้ร้างเปล่าที่ร้างเปล่านั้นก็คร่ำครวญต่อเราแผ่นดินทั้งสิ้นก็ถูกทิ้งให้ร้างเปล่าแต่ไม่มีใครเอาใจใส่เรื่องนั้น
12. ผู้ทำลายล้างได้มาบนบรรดาที่สูงโล่งในถิ่นทุรกันดารเพราะว่าพระแสงดาบของพระยาห์เวห์ทำลายจากปลายแผ่นดินข้างนี้ไปถึงปลายอีกข้างหนึ่งไม่มีสวัสดิภาพแก่มนุษย์คนใดเลย
13. เขาทั้งหลายหว่านข้าวสาลีแต่ได้เกี่ยวหนามเขาทำให้ตัวเหน็ดเหนื่อยแต่ไม่ได้กำไรอะไรเจ้าทั้งหลายจงอับอายด้วยผลการเกี่ยวของเจ้าด้วยเหตุพระพิโรธร้อนแรงของพระยาห์เวห์”
14. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “เกี่ยวกับเพื่อนบ้านชั่วช้าของเรา ผู้ได้แตะต้องมรดกสืบทอดซึ่งเราได้ให้แก่อิสราเอลประชากรของเรานั้น นี่แน่ะ เราจะถอนเขาทั้งหลายขึ้นจากแผ่นดินของเขา และเราจะถอนเชื้อสายยูดาห์จากท่ามกลางพวกเขา
15. และหลังจากเราได้ถอนเขาขึ้นแล้ว เราจะกลับมีความเมตตาต่อเขาอีก และเราจะนำเขาแต่ละคนมายังมรดกของตนและยังแผ่นดินของตน
16. และถ้าเขาทั้งหลายจะอุตส่าห์ศึกษาทางแห่งประชากรของเรา คือปฏิญาณในนามของเราว่า ‘พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ อย่างที่เขาได้สอนประชากรของเราให้ปฏิญาณโดยพระบาอัลแล้ว เขาจะได้รับการสร้างขึ้นไว้ท่ามกลางประชากรของเรา
17. แต่ถ้าพวกเขาไม่ฟัง เราก็จะถอนชนชาตินั้นออกและทำลายเขาจนสิ้น” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ