7. ข้าแต่กษัตริย์แห่งบรรดาประชาชาติ ใครจะไม่ยำเกรงพระองค์?เพราะพระองค์ทรงสมควรได้รับความยำเกรงเพราะในบรรดาปราชญ์ของประชาชาติทั้งหลายและในอาณาจักรทั้งสิ้นของพวกเขาไม่มีใครเหมือนพระองค์
8. เขาทั้งหลายทั้งเขลาและโง่การสั่งสอนของรูปเคารพเป็นเพียงไม้
9. เครื่องเงินทุบนั้นถูกนำมาจากเมืองทารชิชและทองคำก็มาจากเมืองอุฟาสเป็นผลงานของช่างฝีมือและเป็นผลน้ำมือของช่างทองเสื้อผ้าของรูปเคารพนั้นสีครามและสีม่วงล้วนเป็นผลงานของผู้เชี่ยวชาญทั้งสิ้น
10. แต่พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ และทรงเป็นพระมหากษัตริย์เนืองนิตย์เมื่อทรงพระพิโรธแผ่นดินก็หวั่นไหวและบรรดาประชาชาติจะไม่สามารถทนต่อความกริ้วของพระองค์ได้
11. เจ้าจงพูดกับเขาทั้งปวงดังนี้ว่า “บรรดาพระที่ไม่ได้สร้างสวรรค์และโลก จะพินาศไปจากโลก และจากภายใต้สวรรค์”
12. แต่พระองค์ทรงสร้างโลกด้วยฤทธิ์เดชของพระองค์ทรงสถาปนาพิภพไว้ด้วยพระสติปัญญาของพระองค์และทรงคลี่ท้องฟ้าออกด้วยความเข้าใจของพระองค์
13. เมื่อพระองค์ทรงเปล่งพระสุรเสียง ก็มีเสียงน้ำคะนองในท้องฟ้าและทรงทำให้หมอกลอยขึ้นจากปลายพิภพทรงทำฟ้าแลบเพื่อฝนและทรงนำลมมาจากพระคลังของพระองค์
14. มนุษย์ทุกคนเขลาและไม่มีความรู้ช่างทองทุกคนจะได้อายเพราะรูปเคารพของตนเพราะรูปเคารพหล่อของเขาเป็นของปลอมและไม่มีลมหายใจในรูปเหล่านั้น
15. มันเป็นของไร้ค่า และเป็นผลงานที่น่าเยาะเย้ยมันจะต้องพินาศเมื่อถึงเวลาการลงโทษ
16. พระองค์ผู้ทรงเป็นส่วนมรดกของยาโคบไม่เหมือนสิ่งเหล่านี้เพราะพระองค์ทรงเป็นผู้ก่อร่างทุกสิ่งขึ้นและอิสราเอลเป็นเผ่าที่เป็นมรดกของพระองค์พระยาห์เวห์จอมทัพคือพระนามของพระองค์
17. เจ้าทั้งหลายที่อาศัยอยู่ภายใต้วงล้อมเอ๋ยจงเก็บข้าวของจากพื้นดิน
18. เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“นี่แน่ะ เราจะเหวี่ยงชาวแผ่นดินออกไปเสียณ เวลานี้และเราจะนำความทุกข์ใจมาถึงเขาเพื่อให้เขารู้สึก”
19. วิบัติแก่ข้าพเจ้า เพราะความเจ็บปวดของข้าพเจ้าบาดแผลของข้าพเจ้าก็สาหัสแต่ข้าพเจ้าเคยว่า “แท้จริงนี่เป็นความเจ็บป่วยและข้าพเจ้าจะต้องทนเอา”
20. เต็นท์ของข้าพเจ้าก็ถูกทำลายและเชือกเต็นท์ของข้าพเจ้าก็ขาดสิ้นลูกๆ ของข้าพเจ้าจากข้าพเจ้าไปหมดและไม่มีพวกเขาอีกแล้วไม่มีใครกางเต็นท์ให้ข้าพเจ้าอีกและแขวนม่านของข้าพเจ้าให้