1. พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวจนะซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสกับเจ้า
2. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“อย่าเอาอย่างบรรดาประชาชาติหรืออย่าคร้ามกลัวเพราะหมายสำคัญของท้องฟ้าตามที่บรรดาประชาชาติคร้ามกลัวนั้น
3. เพราะธรรมเนียมของชนชาติทั้งหลายก็ไร้สาระเขาตัดต้นไม้ต้นหนึ่งมาจากป่าเป็นสิ่งที่มือช่างได้ทำด้วยขวาน
4. เขาทั้งหลายก็เอาเงินและทองมาประดับเขายึดมันไว้ด้วยค้อนและตะปูมันก็ไม่โยกเยก
5. รูปเคารพของเขาก็เหมือนหุ่นไล่กาอยู่ในสวนแตงกวามันพูดไม่ได้คนต้องขนมันไปเพราะมันเดินไม่ได้อย่ากลัวมันเลยเพราะมันทำร้ายไม่ได้และมันก็ทำดีไม่ได้ด้วย”
6. ข้าแต่พระยาห์เวห์ ไม่มีใครเหมือนพระองค์พระองค์ทรงเป็นใหญ่ และพระนามของพระองค์มีฤทธิ์มาก
7. ข้าแต่กษัตริย์แห่งบรรดาประชาชาติ ใครจะไม่ยำเกรงพระองค์?เพราะพระองค์ทรงสมควรได้รับความยำเกรงเพราะในบรรดาปราชญ์ของประชาชาติทั้งหลายและในอาณาจักรทั้งสิ้นของพวกเขาไม่มีใครเหมือนพระองค์
8. เขาทั้งหลายทั้งเขลาและโง่การสั่งสอนของรูปเคารพเป็นเพียงไม้
9. เครื่องเงินทุบนั้นถูกนำมาจากเมืองทารชิชและทองคำก็มาจากเมืองอุฟาสเป็นผลงานของช่างฝีมือและเป็นผลน้ำมือของช่างทองเสื้อผ้าของรูปเคารพนั้นสีครามและสีม่วงล้วนเป็นผลงานของผู้เชี่ยวชาญทั้งสิ้น
10. แต่พระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ และทรงเป็นพระมหากษัตริย์เนืองนิตย์เมื่อทรงพระพิโรธแผ่นดินก็หวั่นไหวและบรรดาประชาชาติจะไม่สามารถทนต่อความกริ้วของพระองค์ได้