9. ผู้ที่ตายด้วยคมดาบยังดีกว่าผู้ที่ตายด้วยความอดอยากซึ่งค่อยๆ ผอมตายเพราะขาดพืชผลจากไร่นา י (โยด)
10. มือของหญิงที่ใจเมตตากลับเอาลูกของตัวต้มกินลูกถูกต้มเป็นอาหารในยามที่ความหายนะมาสู่ประชาชนของข้าพเจ้า כ (คาฟ)
11. พระยาห์เวห์ทรงบันดาลโทโสออกมาแล้วพระองค์ได้เทพระพิโรธอันเกรี้ยวกราดและได้ทรงจุดไฟขึ้นในศิโยนซึ่งเผาผลาญกระทั่งรากฐานของเมืองนั้น ל (ลาเมค)
12. บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลกและชาวพิภพทั้งปวงไม่เชื่อว่าคู่อริหรือศัตรูจะได้เข้าไปในประตูทั้งหลายแห่งเยรูซาเล็ม מ (เมม)
13. เพราะบาปของพวกผู้เผยพระวจนะของเธอและเพราะบาปผิดของพวกปุโรหิตของเธอที่ได้ทำให้โลหิตของผู้ชอบธรรมไหลออกท่ามกลางนคร נ (นูน)
14. เขาทั้งหลายจึงเดินเปะปะอย่างคนตาบอดไปตามถนนทำให้ตัวเป็นมลทินด้วยโลหิตจนไม่มีผู้ใดสามารถแตะต้องเสื้อผ้าของเขาได้ ס (สาเมค)
15. คนทั้งหลายร้องตะโกนใส่พวกเขาว่า “ไปให้พ้น เจ้าพวกมลทินไปให้พ้น ไปให้พ้น อย่ามาถูกต้องนะ”เมื่อเขาเหล่านั้นหนีและพเนจรไปผู้คนท่ามกลางบรรดาประชาชาติก็กล่าวกันว่า“พวกเขาจะอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้” פ (เพ)
16. พระยาห์เวห์เองทรงทำให้เขาทั้งหลายกระจัดกระจายไปพระองค์จะไม่สนพระทัยในเขาอีกเลยพวกเขาจึงไม่นับถือพวกปุโรหิตไม่สำแดงความกรุณาต่อพวกผู้ใหญ่ ע (อายิน)
17. ตาของพวกเราอ่อนล้ามองหาความช่วยเหลือที่ไร้ค่าพวกเราเฝ้าคอยที่หอเฝ้าของเราคอยประชาชาติที่ไม่อาจช่วยเราได้ צ (ซาเด)
18. พวกเขาสะกดรอยตามพวกเราจนเราเดินที่ลานเมืองไม่ได้จุดจบของเราใกล้เข้ามาแล้ว วันเวลาของเราก็ถึงที่สุดเพราะจุดจบของเราได้มาถึง ק (โคฟ)