6. เพราะโทษทัณฑ์ของประชาชนของข้าพเจ้านั้นใหญ่หลวงกว่าโทษของเมืองโสโดมที่ต้องถูกคว่ำทลายลงในพริบตาเดียวโดยไม่มีมือผู้ใดได้แตะต้องเลย ז (ซายิน)
7. พวกเจ้านายนั้นบริสุทธิ์กว่าหิมะและขาวสะอาดกว่าน้ำนมผิวพรรณของเขามีเลือดฝาดยิ่งกว่าสีของทับทิมเขามีรูปร่างงามดั่งไพลิน ח (เฆท)
8. บัดนี้หน้าของเขาก็ดำกว่าเขม่าไม่มีผู้ใดจำเขาได้ตามถนนหนังของเขาเหี่ยวหุ้มกระดูกและซูบราวกับไม้เสียบ ט (เทท)
9. ผู้ที่ตายด้วยคมดาบยังดีกว่าผู้ที่ตายด้วยความอดอยากซึ่งค่อยๆ ผอมตายเพราะขาดพืชผลจากไร่นา י (โยด)
10. มือของหญิงที่ใจเมตตากลับเอาลูกของตัวต้มกินลูกถูกต้มเป็นอาหารในยามที่ความหายนะมาสู่ประชาชนของข้าพเจ้า כ (คาฟ)
11. พระยาห์เวห์ทรงบันดาลโทโสออกมาแล้วพระองค์ได้เทพระพิโรธอันเกรี้ยวกราดและได้ทรงจุดไฟขึ้นในศิโยนซึ่งเผาผลาญกระทั่งรากฐานของเมืองนั้น ל (ลาเมค)
12. บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลกและชาวพิภพทั้งปวงไม่เชื่อว่าคู่อริหรือศัตรูจะได้เข้าไปในประตูทั้งหลายแห่งเยรูซาเล็ม מ (เมม)
13. เพราะบาปของพวกผู้เผยพระวจนะของเธอและเพราะบาปผิดของพวกปุโรหิตของเธอที่ได้ทำให้โลหิตของผู้ชอบธรรมไหลออกท่ามกลางนคร נ (นูน)
14. เขาทั้งหลายจึงเดินเปะปะอย่างคนตาบอดไปตามถนนทำให้ตัวเป็นมลทินด้วยโลหิตจนไม่มีผู้ใดสามารถแตะต้องเสื้อผ้าของเขาได้ ס (สาเมค)
15. คนทั้งหลายร้องตะโกนใส่พวกเขาว่า “ไปให้พ้น เจ้าพวกมลทินไปให้พ้น ไปให้พ้น อย่ามาถูกต้องนะ”เมื่อเขาเหล่านั้นหนีและพเนจรไปผู้คนท่ามกลางบรรดาประชาชาติก็กล่าวกันว่า“พวกเขาจะอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้” פ (เพ)