8. พระยาห์เวห์ตั้งพระทัยแล้วที่จะทลายกำแพงของธิดาแห่งศิโยนพระองค์ทรงขึงสายวัดไว้แล้วพระองค์มิได้หดพระหัตถ์จากการทำลายพระองค์ทรงทำให้เนินดินและกำแพงนั้นคร่ำครวญให้ทรุดโทรมร่วงโรยไปด้วยกัน ט (เทท)
9. ประตูทั้งหลายของศิโยนทรุดลงในดินแล้วพระองค์ได้ทรงทำลายและหักดาลประตูกษัตริย์และบรรดาเจ้านายแห่งศิโยนตกอยู่ท่ามกลางบรรดาประชาชาติไม่มีธรรมบัญญัติบรรดาผู้เผยพระวจนะแห่งศิโยนก็หาได้รับนิมิตจากพระยาห์เวห์อีกไม่ י (โยด)
10. พวกผู้ใหญ่ของธิดาแห่งศิโยนนั่งเงียบอยู่บนพื้นแผ่นดินเขาเอาผงคลีดินซัดขึ้นบนศีรษะและนุ่งห่มผ้ากระสอบบรรดาสาวพรหมจารีแห่งเยรูซาเล็มค้อมศีรษะลงจดดิน כ (คาฟ)
11. ดวงตาข้าพเจ้าก็ร่วงโรยเพราะร้องไห้จิตข้าพเจ้าก็วุ่นวายใจข้าพเจ้าก็ระทมเพราะความพินาศแห่งประชาชนของข้าพเจ้าและเพราะเด็กเล็กและเด็กอ่อนเป็นลมสลบอยู่ตามลานเมือง ל (ลาเมค)
12. เด็กๆ ถามแม่ของตัวว่า“อาหารและน้ำดื่มอยู่ที่ไหน?”ขณะเขาเป็นลมสลบดุจคนบาดเจ็บสาหัสอยู่ตามลานเมืองเมื่อชีวิตของเขาต้องสิ้นไปที่อกแม่ของเขา מ (เมม)
13. โอ ธิดาแห่งเยรูซาเล็มข้าจะพูดอะไรเพื่อช่วยเจ้า? ข้าจะเปรียบเจ้ากับอะไร?โอ ธิดาพรหมจารีแห่งศิโยนข้าจะเทียบเจ้ากับอะไร เพื่อจะปลอบโยนเจ้าได้?เพราะหายนะของเจ้าใหญ่ดุจทะเลผู้ใดจะเยียวยาเจ้าได้เล่า? נ (นูน)
14. ผู้เผยพระวจนะของเจ้าได้เห็นนิมิตลวงและนิมิตหลอกมาบอกเจ้าแทนที่เขาจะเผยบาปของเจ้าเพื่อให้เจ้ากลับสู่สภาพดีเขากลับเห็นนิมิตสำหรับเจ้าอันเป็นเท็จและล่อลวง ס (สาเมค)
15. ทุกคนที่ผ่านทางนั้นก็ตบมือเยาะเจ้าเขาทั้งหลายได้หยันและสั่นศีรษะเย้ยธิดาแห่งเยรูซาเล็มว่า“นี่หรือคือนครที่คนทั้งหลายได้ขนานนามว่างามเลิศว่าเป็นความชื่นชมยินดีของคนทั่วโลก?” פ (เพ)
16. ศัตรูทั้งหมดของเจ้าได้อ้าปากว่าเจ้าเขาทั้งหลายหยันและขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเขาพากันร้องว่า “เราได้ทลายเมืองนี้แล้ววันนี้แหละที่เรารอคอยเราพบแล้ว เราเห็นแล้ว” ע (อายิน)
17. พระยาห์เวห์ทรงทำตามพระประสงค์แล้วทรงทำให้พระดำรัสสำเร็จตามที่ทรงบัญชาไว้นานแล้วพระองค์ได้ทรงทำลายลงโดยปราศจากพระกรุณาทรงทำให้ศัตรูเปรมปรีดิ์เย้ยเจ้าทรงเสริมกำลังแก่พวกศัตรูของเจ้า צ (ซาเด)
18. ใจของพวกเขาร้องทูลองค์เจ้านายว่าโอ กำแพงของธิดาแห่งศิโยนเอ๋ยจงให้น้ำตาไหลพรั่งพรูดุจสายธารทั้งกลางวันและกลางคืนเจ้าอย่าได้หยุดหย่อนเลยอย่าให้ดวงตาได้พักเลย ק (โคฟ)