11. พลเมืองทั้งหมดของเธอได้ถอนใจใหญ่เมื่อเขาทั้งหลายเสาะหาอาหารและพวกเขาเอาของล้ำค่าแลกอาหารกินเพื่อจะได้ประทังชีวิต“ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทอดพระเนตรดูเพราะข้าพระองค์ถูกลบหลู่” ל (ลาเมค)
12. “ท่านทั้งหลายที่เดินผ่านไป ท่านไม่รู้สึกอะไรหรือ?นี่แน่ะ จงดูซิว่ามีความทุกข์ใดบ้างเหมือนความทุกข์ที่มาสู่ข้าพเจ้าเป็นความทุกข์ซึ่งพระยาห์เวห์ได้ทรงทำแก่ข้าพเจ้าในวันแห่งพระพิโรธอันเกรี้ยวกราดนั้น מ (เมม)
13. “พระองค์ได้ทรงส่งเพลิงลงมาจากเบื้องบนให้เข้าไปในกระดูกของข้าพเจ้าพระองค์ได้ทรงกางตาข่ายไว้ดักเท้าของข้าพเจ้าพระองค์ได้ทรงทำให้ข้าพเจ้าต้องหันกลับพระองค์ได้ทรงทำให้ข้าพเจ้าสิ้นหวังและอ่อนระอาอยู่วันยังค่ำ נ (นูน)
14. “บรรดาการละเมิดของข้าพเจ้าถูกรวบเข้าเป็นแอกโดยพระหัตถ์ พระองค์ทรงรวบมัดไว้การละเมิดเหล่านั้นรัดรึงรอบคอข้าพเจ้าพระองค์ทรงทำให้กำลังข้าพเจ้าอ่อนลงองค์เจ้านายได้ทรงมอบข้าพเจ้าไว้ในมือของเขาทั้งหลายผู้ที่ข้าพเจ้าไม่สามารถต่อต้านได้ ס (สาเมค)
15. “องค์เจ้านายได้ทรงปฏิเสธนักรบทั้งหมดท่ามกลางข้าพเจ้าพระองค์ทรงประกาศวันเวลาที่จะมาต่อสู้ข้าพเจ้าเพื่อขยี้คนหนุ่มของข้าพเจ้าให้แหลกไปองค์เจ้านายได้ทรงย่ำประชากรของข้าพเจ้าดั่งย่ำผลองุ่นในบ่อย่ำองุ่น ע (อายิน)
16. “เพราะเหตุนี้เอง ข้าพเจ้าจึงร้องไห้ดวงตาของข้าพเจ้า เออ ดวงตาของข้าพเจ้ามีน้ำตาไหลเพราะผู้ปลอบโยนอยู่ห่างไกลจากข้าพเจ้าคือผู้ฟื้นฟูจิตใจข้าพเจ้าบรรดาบุตรของข้าพเจ้าสิ้นหวังเพราะพวกศัตรูได้ชัยชนะ” פ (เพ)
17. เมืองศิโยนกางมือทั้งคู่ออกวิงวอนแต่ไม่มีผู้ใดปลอบโยนเธอพระยาห์เวห์ทรงบัญชาต่อสู้ยาโคบคือให้เพื่อนบ้านของเขากลายเป็นคู่อริเยรูซาเล็มกลายเป็นสิ่งโสโครกท่ามกลางเขาทั้งหลาย צ (ซาเด)
18. “พระยาห์เวห์ทรงชอบธรรมแล้วเพราะข้าพเจ้าได้ขัดขืนพระบัญชาของพระองค์ทุกชนชาติ โปรดฟังและมองดูการทนทุกข์ของข้าพเจ้าคนหนุ่มและคนสาวของข้าพเจ้าตกไปเป็นเชลยแล้ว ק (โคฟ)
19. “ข้าพเจ้าได้ร้องเรียกบรรดาคนรักของข้าพเจ้าแต่เขาทั้งหลายได้หลอกลวงข้าพเจ้าพวกปุโรหิตและพวกผู้ใหญ่ของข้าพเจ้าก็ตายที่กลางเมืองขณะออกหาอาหารประทังชีวิตของตน ר (เรช)
20. “ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทอดพระเนตร เพราะข้าพระองค์มีทุกข์จิตข้าพระองค์วุ่นวายใจข้าพระองค์ยุ่งเหยิงอยู่ภายในเพราะข้าพระองค์ดื้อรั้นอย่างยิ่งนอกบ้าน คนล้มตายด้วยคมดาบในบ้าน ก็เหมือนแดนมรณะ ש (ซิน)
21. “เขาทั้งหลายได้ยินว่าข้าพระองค์ถอนใจอย่างไรหามีผู้ใดปลอบโยนข้าพระองค์ไม่บรรดาศัตรูของข้าพระองค์ได้ยินถึงเหตุร้ายที่ตกแก่ข้าพระองค์เขาทั้งหลายก็พากันดีใจที่พระองค์ได้ทรงทำอย่างนี้โปรดนำวาระที่ทรงประกาศไว้นั้นให้มาถึงและเขาทั้งหลายจะเป็นอย่างที่ข้าพระองค์เป็นอยู่นี้ ת (ทาว)
22. “ขอให้การชั่วทุกอย่างของเขาทั้งหลายปรากฏเฉพาะพระพักตร์พระองค์และขอทรงทำแก่เขาทั้งหลายเหมือนที่ทรงทำแก่ข้าพระองค์เนื่องด้วยการละเมิดทั้งสิ้นของข้าพระองค์เถิดด้วยการถอนใจของข้าพระองค์นั้นมากมายและใจข้าพระองค์ก็อ่อนล้า”