11. พวกคนเลวีจึงให้ประชาชนเงียบ กล่าวว่า “จงนิ่งเสีย เพราะวันนี้เป็นวันบริสุทธิ์อย่าทุกข์โศกเลย”
12. และประชาชนทั้งหมดจึงไปกินและดื่มและส่งส่วนอาหาร เปรมปรีดิ์กันอย่างยิ่ง เพราะพวกเขาเข้าใจถ้อยคำซึ่งประกาศให้เขาฟังนั้น
13. ณ วันที่สอง หัวหน้าตระกูลของประชาชนทั้งหมดพร้อมกับพวกปุโรหิตและคนเลวีมาหาเอสราธรรมาจารย์พร้อมกัน เพื่อจะศึกษาถ้อยคำของธรรมบัญญัติ
14. และพวกเขาพบสิ่งที่เขียนไว้ในธรรมบัญญัติว่า พระยาห์เวห์ได้ทรงบัญชาโดยทางโมเสสว่า ประชาชนอิสราเอลควรจะอยู่เพิงระหว่างเทศกาลเลี้ยงในเดือนที่เจ็ด
15. และพวกเขาควรจะประกาศและป่าวร้องในทุกเมือง และในเยรูซาเล็มว่า “จงออกไปที่ภูเขาและนำกิ่งมะกอก กิ่งมะกอกป่า กิ่งต้นน้ำมันเขียว ใบอินทผลัมและกิ่งไม้ใบดกอื่นๆ เพื่อทำเพิง ดังที่ได้เขียนไว้”
16. ประชาชนจึงออกไป เอากิ่งไม้เหล่านั้นมาและทำเพิงสำหรับตัวต่างอยู่บนหลังคาบ้านของตน และตามลานบ้านของตน และในลานพระนิเวศของพระเจ้า และในลานเมืองที่ประตูน้ำ และในลานเมืองที่ประตูเอฟราอิม