22. และข้าพเจ้าสั่งคนเลวีให้ชำระตัวและมาเฝ้าประตูเมือง เพื่อรักษาวันสะบาโตให้บริสุทธิ์ ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงระลึกถึงข้าพระองค์ในเรื่องนี้ และขอทรงพระกรุณาข้าพระองค์ตามความยิ่งใหญ่แห่งความรักมั่นคงของพระองค์
23. ในสมัยนั้นข้าพเจ้าเห็นพวกยิว ผู้แต่งงานกับหญิงชาวอัชโดด อัมโมน และโมอับ
24. และเด็กของเขาครึ่งหนึ่งพูดภาษาอัชโดด เขาพูดภาษายูดาห์ไม่ได้ แต่พูดภาษาของแต่ละชนชาติ
25. ข้าพเจ้าได้โต้แย้งกับพวกเขา และแช่งเขา และตีเขาบางคน และดึงผมของเขาออก และข้าพเจ้าทำให้เขาปฏิญาณในพระนามของพระเจ้า ข้าพเจ้ากล่าวว่า “เจ้าทั้งหลายอย่ายกลูกสาวของเจ้าให้แก่ลูกชายของเขา หรือรับลูกสาวของเขาให้แก่ลูกชายของเจ้า หรือตัวเจ้าเอง
26. ซาโลมอนกษัตริย์แห่งอิสราเอล ไม่ได้ทำบาปด้วยเรื่องหญิงอย่างนี้หรือ ท่ามกลางบรรดาประชาชาติ ไม่มีกษัตริย์พระองค์ใดเหมือนพระองค์ และพระเจ้าของพระองค์ก็ทรงรักพระองค์ และพระเจ้าทรงกระทำให้พระองค์เป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอลทั้งปวง แม้กระนั้น บรรดาหญิงต่างชาติก็เป็นเหตุให้พระองค์ทรงทำบาป
27. ควรหรือที่เราจะฟังเจ้าและทำความชั่วร้ายใหญ่ยิ่งนี้ทั้งสิ้น และประพฤติทรยศต่อพระเจ้าของเราด้วยการแต่งงานกับหญิงต่างชาติ?”
28. บุตรชายคนหนึ่งของโยยาดา ผู้เป็นบุตรเอลียาชีบปุโรหิตใหญ่ เป็นบุตรเขยของสันบาลลัทชาวโฮโรนาอิม เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงขับไล่เขาไปเสียจากข้าพเจ้า
29. ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงระลึกถึงเขาทั้งหลาย เพราะว่าเขาทั้งหลายได้ทำให้การเป็นปุโรหิต และพันธสัญญาของพวกปุโรหิตและคนเลวีเป็นมลทิน
30. ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงชำระพวกเขาจากทุกสิ่งที่เป็นของคนต่างชาติ และข้าพเจ้าได้กำหนดหน้าที่ของบรรดาปุโรหิตและคนเลวี ต่างก็ประจำงานของตน