1. “เมื่อท่านเข้าไปในแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่านเป็นมรดก และท่านเข้ายึดครอง และอาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้นแล้ว
2. ท่านจงเอาผลแรกของพื้นดินทั้งหมดที่ท่านเก็บเกี่ยวมาจากแผ่นดินของท่าน ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่าน จงนำผลนั้นใส่กระจาด นำไปยังที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกไว้เพื่อให้พระนามของพระองค์ประทับที่นั่น
3. ท่านจงไปหาปุโรหิตผู้ประจำการอยู่ในเวลานั้น และกล่าวแก่เขาว่า ‘ข้าพเจ้ายอมรับในวันนี้ต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านว่า ข้าพเจ้าได้เข้ามาในแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์ทรงปฏิญาณแก่บรรพบุรุษของเราว่าจะประทานแก่เราทั้งหลาย’
4. แล้วปุโรหิตจะรับกระจาดไปจากมือของท่าน และวางไว้ที่หน้าแท่นบูชาแห่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน
5. “และท่านจงทูลตอบเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านว่า ‘บิดาของข้าพระองค์เป็นชาวอารัมผู้เร่ร่อนไป ท่านลงไปอียิปต์และอาศัยอยู่ที่นั่นมีจำนวนน้อย ณ ที่นั่นท่านได้กลายเป็นประชาชาติหนึ่งซึ่งใหญ่โตเข้มแข็งและมีจำนวนมาก
6. และชาวอียิปต์ทำความทุกข์ยากแก่เรา และข่มใจเรา และบังคับให้เราทำงานหนัก
7. แล้วเราก็ร้องทูลต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเรา และพระยาห์เวห์ทรงฟังเสียงของเรา และทอดพระเนตรความทุกข์ใจของเรา ความลำบากของเรา และการถูกข่มเหงของเรา
8. และพระยาห์เวห์ทรงนำเราออกจากอียิปต์ด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ และด้วยพระกรที่เหยียดออก ด้วยความน่าเกรงขามอย่างยิ่ง โดยหมายสำคัญและการอัศจรรย์
9. พระองค์ได้ทรงนำเรามาที่นี่และประทานแผ่นดินนี้แก่เรา เป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์
10. ข้าแต่พระยาห์เวห์ บัดนี้ข้าพระองค์นำผลรุ่นแรกของพื้นดินซึ่งพระองค์ประทานแก่ข้าพระองค์มาแล้ว’ และท่านจงวางสิ่งนั้นถวายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และนมัสการเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน