พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เฉลยธรรมบัญญัติ 22:3-19 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

3. เช่น​เดียว​กับ​ลา​ของ​พี่‍น้อง​ท่าน ก็​ให้​ทำ​เหมือน‍กัน และ​เช่น​เดียว​กับ​เสื้อ‍ผ้า​ของ​พี่‍น้อง​ท่าน ก็​เหมือน‍กัน และ​ทุก‍สิ่ง​ของ​พี่‍น้อง​ที่​หาย​ไป​และ​ที่​ท่าน​พบ​เข้า ท่าน​จง​คืน​ให้​แก่​เขา ท่าน​จะ​นิ่ง‍เฉย​เสีย ไม่​ช่วย​เขา​ไม่‍ได้

4. ถ้า​ท่าน​เห็น​ลา​หรือ​โค​ของ​พี่‍น้อง​ล้ม‍ลง​ตาม‍ทาง อย่า​นิ่ง‍เฉย​เสีย ท่าน​จง​ช่วย​เขา​พยุง​สัตว์​เหล่า‍นั้น​ขึ้น​อีก

5. “ห้าม​ผู้‍หญิง​ใช้​เครื่อง‍แต่ง‍กาย​ของ​ผู้‍ชาย และ​ห้าม​ผู้‍ชาย​แต่ง‍กาย​ด้วย​เสื้อ‍ผ้า​ของ​ผู้‍หญิง เพราะ​ทุก‍คน​ที่​ทำ​สิ่ง‍เหล่า‍นี้​ก็​เป็น​ที่​พึง‍รัง‍เกียจ​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน

6. “เมื่อ​ท่าน​เผอิญ​ไป​พบ​รัง‍นก​ตาม‍ทาง บน​ต้น‍ไม้​ใดๆ หรือ​บน​พื้น‍ดิน มี​ลูก‍นก​หรือ​ไข่​และ​แม่‍นก​กก​อยู่​บน​ลูก‍นก​หรือ​ไข่​นั้น ห้าม​เอา​แม่‍นก​ไป​พร้อม​กับ​ลูก‍นก

7. จง​ปล่อย​แม่‍นก​ไป​เสีย แต่​ลูก‍นก​นั้น​ท่าน​จะ​เอา​ไป​เป็น​ของ​ท่าน​ก็​ได้ เพื่อ​จะ​เป็น​การ​ดี​ต่อ​ท่าน และ​ท่าน​จะ​มี​อายุ​ยืน​นาน

8. “เมื่อ​ท่าน​สร้าง​บ้าน​ใหม่ จง​ก่อ​ขอบ​ขึ้น​กัน​ไว้​ที่​ดาด‍ฟ้า​หลัง‍คา เพื่อ​ท่าน​จะ​ไม่​ทำ​ให้​โลหิต​ตก​บน​บ้าน​ของ​ท่าน เพราะ​มี​คน​ตก​ลง‍มา​จาก​หลัง‍คา

9. “ห้าม​เอา​เมล็ด‍พืช​สอง​ชนิด​หว่าน‍ลง​ใน​สวน‍องุ่น​ของ​ท่าน เกรง‍ว่า​จะ​ต้อง​มอบ‍ถวาย​ผล​ทั้ง‍หมด​นั้น คือ​ทั้ง​พืช‍ผล​ที่​ท่าน​หว่าน​และ​ผล​องุ่น​ของ​สวน​นั้น

10. ห้าม​เอา​โค​และ​ลา​เข้า​เทียม​ไถ​ด้วย‍กัน

11. ห้าม​สวม​เครื่อง‍แต่ง‍กาย​ที่​ทอ​ด้วย​ขน​สัตว์​ปน​ด้าย‍ป่าน

12. “ท่าน​จง​ทำ​พู่‍ห้อย​ไว้​ที่​มุม​ทั้ง​สี่​ของ​ชาย‍เสื้อ‍คลุม​ของ​ท่าน​ซึ่ง​ท่าน​ใช้​คลุม​ตัว

13. “ถ้า​ชาย​ใด​ได้​ภรรยา​และ​ได้​เข้า‍หา​นาง แล้ว​เกิด​เกลียด‍ชัง​นาง

14. และ​กล่าว​หา​นาง​ว่า​ประ‌พฤติ​ตัว​เสื่อม‍เสีย ทำ​ให้​นาง​เสีย​ชื่อ‍เสียง โดย​กล่าว​ว่า ‘ข้าพ‌เจ้า​รับ​หญิง​นี้​มา​เป็น​ภรรยา เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​เข้า​ไป​หา​นาง​ก็​เห็น​ว่า​นาง​ไม่‍ได้​เป็น​พรหม‌จารี’

15. ให้​บิดา​ของ​หญิง‍สาว​นั้น​และ​มารดา​ของ​นาง นำ​หลัก‍ฐาน​ที่​แสดง​ว่า​หญิง​นั้น​เป็น​พรหม‌จารี​มา​ให้​พวก​ผู้‍ใหญ่​ของ​เมือง​นั้น​ที่​ประตู​เมือง

16. และ​บิดา​ของ​หญิง‍สาว​นั้น​จะ​บอก​กับ​พวก​ผู้‍ใหญ่​ว่า ‘ข้าพ‌เจ้า​ได้​ยก​ลูก‍สาว​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ให้​เป็น​ภรรยา​ชาย​คน​นี้ แต่​เขา​กลับ​เกลียด‍ชัง​นาง

17. ดู‍สิ ชาย​ผู้‍นี้​หา​เหตุ​กล่าว​ติ‍เตียน​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​ไม่​พบ​หลัก‍ฐาน​การ​เป็น​หญิง‍พรหม‌จารี​ใน​บุตร‍สาว​ของ​ท่าน” แต่​นี่​คือ​หลัก‍ฐาน​ว่า ลูก‍สาว​ของ​ข้าพ‌เจ้า​เป็น​หญิง‍พรหม‌จารี’ แล้ว​เขา​จะ​คลี่​เครื่อง‍แต่ง‍กาย​นั้น​ออก​ต่อ‍หน้า​พวก​ผู้‍ใหญ่​ของ​เมือง

18. ให้​พวก​ผู้‍ใหญ่​ของ​เมือง​นั้น​จับ​ชาย​คน​นั้น​มา​เฆี่ยน

19. และ​ปรับ​เงิน​เขา​หนึ่ง‍ร้อย​เช‌เขล และ​มอบ​เงิน​นั้น​ให้​แก่​บิดา​ของ​หญิง‍สาว เพราะ​เขา​ทำ​ให้​หญิง‍พรหม‌จารี​อิสรา‌เอล​คน​หนึ่ง​เสีย​ชื่อ​เสียง หญิง​นั้น​จะ​เป็น​ภรรยา​ของ​เขา​ต่อ‍ไป เขา​จะ​หย่า‍ร้าง​ไม่‍ได้​เลย​ตลอด‍ชีวิต​ของ​เขา

อ่านบทที่สมบูรณ์ เฉลยธรรมบัญญัติ 22