พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เฉลยธรรมบัญญัติ 15:7-13 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

7. “ถ้า​ท่าม‍กลาง​ท่าน​มี​คน​จน​คน​หนึ่ง​ซึ่ง​เป็น​พี่‍น้อง​ของ​ท่าน​อยู่​ใน​เมือง​ใดๆ ใน​แผ่น‍ดิน​ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ประ‌ทาน​แก่​ท่าน ท่าน​อย่า​มี​ใจ​แข็ง อย่า​หด​มือ​ของ​ท่าน​ไว้​เสีย​จาก​พี่‍น้อง​ของ​ท่าน​ที่​ยาก‍จน​นั้น

8. แต่​ท่าน​จง​ยื่น‍มือ​ของ​ท่าน​ให้​เขา และ​ให้​เขา​ยืม​จน​พอ​แก่​ความ​ต้อง‍การ​ของ​เขา​ที่​เขา​ขาด​อยู่​นั้น

9. จง​ระวัง​ให้​ดี​เกรง‍ว่า​จะ​มี​การ​คิด‍ร้าย​ใน​ใจ​ของ​ท่าน​ว่า ‘ปี​ที่​เจ็ด ปี​ที่​จะ​ต้อง​ปลด‍ปล่อย​มา​ถึง​แล้ว’ และ​ท่าน​ก็​มอง​พี่‍น้อง​ยาก‍จน​ของ​ท่าน​ใน​แง่‍ร้าย ท่าน​จึง​ไม่​ยอม​ให้​อะไร​เขา​เลย​และ​เขา​จะ​ฟ้อง‍ร้อง​ท่าน​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์ บาป​ก็​จะ​ตก​แก่​ท่าน

10. ท่าน​จง​ให้​เขา​ด้วย​เต็ม‍ใจ และ​เมื่อ​ให้​เขา​แล้ว​อย่า​มี​จิต​คิด​เสีย‍ดาย ใน​กรณี​นี้​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​จะ​ทรง​อวย‍พร​แก่​ท่าน​ใน​กิจ‍การ​ทั้ง‍สิ้น​ของ​ท่าน​ไม่​ว่า​ท่าน​จะ​ทำ​สิ่ง‍ใด

11. เพราะ​ว่า​คน​จน​จะ​ไม่​หมด​ไป​จาก​แผ่น‍ดิน เพราะ‍ฉะนั้น​ข้าพ‌เจ้า​จึง​บัญชา​ท่าน​ว่า ท่าน​ต้อง​ยื่น‍มือ​ให้​อย่าง​ใจ​กว้าง​ต่อ​พี่‍น้อง​ของ​ท่าน คือ​ต่อ​คน​ขัด‍สน​คน​ยาก‍จน ซึ่ง​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​ของ​ท่าน

12. “ถ้า​พี่‍น้อง​ของ​ท่าน​ซึ่ง​เป็น​คน​ฮีบรู​ไม่​ว่า​ชาย​หรือ​หญิง​ถูก​ขาย​ไว้​กับ​ท่าน จง​ให้​ปรน‌นิ‌บัติ​ท่าน​หก​ปี เมื่อ​ถึง​ปี​ที่​เจ็ด ท่าน​จง​ปล่อย​เขา​เป็น​อิสระ​พ้น​จาก​ท่าน​ไป

13. และ​เมื่อ​ท่าน​ปล่อย​เขา​เป็น​อิสระ​ไป​จาก​ท่าน ท่าน​อย่า​ปล่อย​เขา​ไป​มือ‍เปล่า

อ่านบทที่สมบูรณ์ เฉลยธรรมบัญญัติ 15