พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เฉลยธรรมบัญญัติ 1:40-46 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

40. แต่​ฝ่าย​พวก‍เจ้า​จง​เดิน​กลับ​เข้า​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร​ตาม​ทาง​สู่​ทะเล​แดง​เถิด’

41. “แล้ว​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​ตอบ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า ‘พวก‍เรา​ได้​ทำ​บาป​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​แล้ว เรา​จะ​ขึ้น​ไป​สู้‍รบ​ตาม​ที่​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เรา​ทรง​บัญชา​เรา​ทุก‍อย่าง’ และ​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​ได้​คาด​อาวุธ​เตรียม‍พร้อม​ทุก​คน คิด​ว่า​การ​ขึ้น​ไป​ยัง​แดน​เทือก‍เขา​นั้น​เป็น​เรื่อง​ง่าย

42. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า ‘จง​บอก​พวก‍เขา​ว่า อย่า​ขึ้น​ไป​สู้‍รบ​เลย เกรง‍ว่า​พวก‍เจ้า​จะ​แพ้​ศัตรู เพราะ​เรา​ไม่‍ได้​อยู่​ท่าม‍กลาง​เจ้า’

43. ดัง‍นั้น​ข้าพ‌เจ้า​จึง​กล่าว​แก่​พวก‍ท่าน แต่​ท่าน​ไม่​เชื่อ‍ฟัง กลับ​ขัด‍ขืน​พระ‍บัญชา​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ มี​ใจ​อุกอาจ​ขึ้น​ไป​ยัง​แดน​เทือก‍เขา​นั้น

44. และ​คน​อา‌โม‌ไรต์​ที่​อยู่​ใน​แดน​เทือก‍เขา​นั้น ได้​ออก‍มา​ต่อ‍สู้​และ​ไล่​ตี​พวก‍ท่าน​ดุจ​ฝูง​ผึ้ง​ไล่ และ​ได้​ฆ่า​พวก‍ท่าน​ตั้ง‍แต่​เส‌อีร์​จน‍ถึง​โฮร‌มาห์

45. และ​พวก‍ท่าน​กลับ‍มา​ร้อง‍ไห้​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍ยาห์‌เวห์ แต่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ไม่​ทรง​สดับ​เสียง​ของ​ท่าน หรือ​เงี่ย‍พระ‍กรรณ​ฟัง​ท่าน

46. ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​จึง​พัก​อยู่​ที่​คา‌เดช​หลาย​วัน​ตาม​เวลา​ที่​ท่าน​ได้​พัก​อยู่​นั้น

อ่านบทที่สมบูรณ์ เฉลยธรรมบัญญัติ 1