พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เฉลยธรรมบัญญัติ 1:28-44 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

28. เรา​จะ​ขึ้น​ไป​ที่‍ไหน​เล่า? พวก​พี่‍น้อง​ของ​เรา​ก็​ทำ​ให้​เรา​ใจ​เสีย​โดย​กล่าว​ว่า “คน​เหล่า‍นั้น​สูง‍ใหญ่​กว่า​พวก‍เรา​อีก เมือง​เหล่า‍นั้น​ก็​ใหญ่‍โต​และ​มี​กำ‌แพง​สูง‍เทียม‍ฟ้า ยิ่ง‍กว่า‍นั้น​เรา​เห็น​พวก​คน​อา‌นาค​อยู่​ที่‍นั่น​ด้วย’ ”

29. แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​จึง​พูด​กับ​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​ว่า ‘อย่า​ครั่น‍คร้าม​หรือ​กลัว​เขา​เลย

30. พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ผู้​นำ‍หน้า​ท่าน พระ‍องค์​จะ​ทรง​ต่อ‍สู้​เพื่อ​ท่าน ดัง​ที่​พระ‍องค์​ได้​ทรง​ทำ​ทุก‍สิ่ง​เพื่อ​ท่าน​ใน​อียิปต์​ต่อ‍หน้า‍ต่อ‍ตา​ท่าน

31. และ​ใน​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร ซึ่ง​ท่าน​ได้​เห็น​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน​ทรง​อุ้มชู​ท่าน ดัง​พ่อ​อุ้ม​ลูก​ของ​ตน​ตลอด‍ทาง​ที่​พวก‍ท่าน​ไป​นั้น จน​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​ได้​มา​ถึง​ที่‍นี่’

32. แต่​อย่าง‍ไร​ก็​ตาม พวก‍ท่าน​ไม่‍ได้​เชื่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน

33. ผู้​ทรง​นำ​ทาง​ข้าง‍หน้า​ท่าน เพื่อ​จะ​หา​ที่​ให้​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​ตั้ง​เต็นท์​ของ​ท่าน เป็น​ไฟ​ใน​กลาง‍คืน เพื่อ​โปรด​ให้​ท่าน​เห็น​ทาง​ที่​ควร​จะ​ไป และ​เป็น​เมฆ​ใน​กลาง‍วัน

34. “พระ‍ยาห์‌เวห์​ได้​ทรง​สดับ​เสียง​พูด​ของ​พวก‍ท่าน จึง​กริ้ว​และ​ทรง​ปฏิ‌ญาณ​ว่า

35. ‘จะ​ไม่‍มี​สัก​คน​เดียว​ใน​ชาติ‍พันธุ์​ที่​ชั่ว​นี้ จะ​ได้​เห็น​แผ่น‍ดิน​ดี​นั้น ที่​เรา​ปฏิ‌ญาณ​ว่า​จะ​ให้​แก่​บรรพ‌บุรุษ​ของ​พวก‍เจ้า

36. นอก‍จาก​คา‌เลบ​บุตร​เย‌ฟุน‌เนห์ เขา​จะ​เห็น​แผ่น‍ดิน​นั้น และ​เรา​จะ​ให้​แผ่น‍ดิน​ที่​เขา​เหยียบ​นั้น​แก่​เขา​และ​แก่​ลูก‍หลาน​ของ​เขา เพราะ​เขา​ได้​ติด‍ตาม​พระ‍ยาห์‌เวห์​อย่าง​สุด‍ใจ’

37. เพราะ​พวก‍ท่าน พระ‍ยาห์‌เวห์​ก็​ทรง​พระ‍พิโรธ​เรา​ด้วย ตรัส​ว่า ‘เจ้า​จะ​ไม่‍ได้​เข้า​ไป​ใน​ที่​นั้น​ด้วย​เหมือน‍กัน

38. โย‌ชู‌วา​บุตร​นูน​ผู้​ยืน​อยู่​ตรง‍หน้า​เจ้า​จะ​ได้​เข้า​ไป จง​สนับ‍สนุน​เขา เพราะ​เขา​จะ​พา​คน​อิสรา‌เอล​ไป​ครอบ‍ครอง​แผ่น‍ดิน​นั้น

39. ยิ่ง‍กว่า‍นั้น​บรร‌ดา​ลูก‍น้อย​ของ​พวก‍เจ้า​ที่​เจ้า​ว่า​จะ​ถูก​ปล้น​เอา​ไป​นั้น และ​เด็กๆ ของ​เจ้า​ที่​ใน​วัน‍นี้​ยัง​ไม่​รู้‍จัก​ผิด​และ​ชอบ จะ​ได้​เข้า​ไป​ที่‍นั่น เรา​จะ​ให้​แผ่น‍ดิน​นั้น​แก่​พวก‍เขา และ​พวก‍เขา​จะ​ยึด‍ครอง​ที่‍นั่น

40. แต่​ฝ่าย​พวก‍เจ้า​จง​เดิน​กลับ​เข้า​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร​ตาม​ทาง​สู่​ทะเล​แดง​เถิด’

41. “แล้ว​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​ตอบ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า ‘พวก‍เรา​ได้​ทำ​บาป​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​แล้ว เรา​จะ​ขึ้น​ไป​สู้‍รบ​ตาม​ที่​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เรา​ทรง​บัญชา​เรา​ทุก‍อย่าง’ และ​ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​ได้​คาด​อาวุธ​เตรียม‍พร้อม​ทุก​คน คิด​ว่า​การ​ขึ้น​ไป​ยัง​แดน​เทือก‍เขา​นั้น​เป็น​เรื่อง​ง่าย

42. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า ‘จง​บอก​พวก‍เขา​ว่า อย่า​ขึ้น​ไป​สู้‍รบ​เลย เกรง‍ว่า​พวก‍เจ้า​จะ​แพ้​ศัตรู เพราะ​เรา​ไม่‍ได้​อยู่​ท่าม‍กลาง​เจ้า’

43. ดัง‍นั้น​ข้าพ‌เจ้า​จึง​กล่าว​แก่​พวก‍ท่าน แต่​ท่าน​ไม่​เชื่อ‍ฟัง กลับ​ขัด‍ขืน​พระ‍บัญชา​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ มี​ใจ​อุกอาจ​ขึ้น​ไป​ยัง​แดน​เทือก‍เขา​นั้น

44. และ​คน​อา‌โม‌ไรต์​ที่​อยู่​ใน​แดน​เทือก‍เขา​นั้น ได้​ออก‍มา​ต่อ‍สู้​และ​ไล่​ตี​พวก‍ท่าน​ดุจ​ฝูง​ผึ้ง​ไล่ และ​ได้​ฆ่า​พวก‍ท่าน​ตั้ง‍แต่​เส‌อีร์​จน‍ถึง​โฮร‌มาห์

อ่านบทที่สมบูรณ์ เฉลยธรรมบัญญัติ 1