9. พระองค์ทรงเอาคันธนูออกมาแล้วใส่ลูกธนูไว้ในสายของมัน เส-ลาห์พระองค์ทรงแยกแผ่นดินด้วยแม่น้ำ
10. ภูเขาทั้งหลายเห็นพระองค์แล้วบิดเบี้ยวไปกระแสน้ำเชี่ยวกรากก็กวาดผ่านไปที่ลึกก็ส่งเสียงมันชูมือของมันขึ้นเบื้องสูง
11. ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์หยุดนิ่งบนที่สูงเมื่อแสงแห่งลูกธนูทั้งหลายของพระองค์พุ่งผ่านไปเมื่อแสงแวบวาบแห่งหอกของพระองค์พุ่งไป
12. ด้วยความกริ้ว พระองค์เสด็จไปเหนือพิภพด้วยความโกรธ พระองค์ทรงเหยียบย่ำบรรดาประชาชาติ
13. พระองค์เสด็จออกมาเพื่อช่วยประชากรของพระองค์ให้รอดเพื่อช่วยผู้ที่พระองค์ทรงเจิมไว้ให้รอดพระองค์ทรงตีหัวเจ้าบ้านของคนอธรรมจนแหลกทิ้งให้เปลือยเปล่าตั้งแต่ขาอ่อนจนถึงคอ เส-ลาห์
14. พระองค์ทรงแทงหัวหน้านักรบของเขาด้วยหอกทั้งหลายของเขาเองผู้มาอย่างพายุหมุน เพื่อจะกระจายข้าพเจ้าเสียพวกเขาจะเปรมปรีดิ์ดังว่ากินคนจนในที่ซ่อนตัว
15. พระองค์ทรงย่ำไปบนทะเลด้วยบรรดาม้าของพระองค์ทำให้น้ำมากหลายปั่นป่วน
16. ข้าพเจ้าได้ยิน และท้องของข้าพเจ้าก็สั่นเทาพอได้ยินเสียง ริมฝีปากของข้าพเจ้าก็สั่นกระดูกของข้าพเจ้าก็ผุพังและข้าพเจ้าก็สั่นเทาอยู่ในที่ของข้าพเจ้าเพราะข้าพเจ้าจะคอยวันแห่งความลำบากอย่างเงียบๆคือวันที่จะมาถึงประชาชนที่บุกรุกพวกเรา
17. แม้ต้นมะเดื่อไม่มีดอกบานหรือเถาองุ่นไม่มีผลผลมะกอกก็ขาดไปทุ่งนามิได้ผลิตอาหารแม้ฝูงแพะแกะขาดไปจากคอกและไม่มีฝูงวัวที่ในโรง