9. เจ้าทั้งหลายคาดหวังมาก แต่ดูซิกลับได้น้อย และเมื่อพวกเจ้านำผลมาที่บ้าน เราก็เป่ามันไปเสีย เพราะเหตุใด? พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า ก็เพราะนิเวศของเราพังทลายอยู่ ส่วนพวกเจ้าต่างก็ยุ่งอยู่กับเรื่องบ้านของตัวเอง
10. เพราะฉะนั้น ท้องฟ้าที่อยู่เหนือพวกเจ้าจึงระงับน้ำค้างไว้ และแผ่นดินก็ระงับพืชผลของมันเสีย
11. และเราก็เรียกความแห้งแล้งมาสู่แผ่นดินและเนินเขาต่างๆ มาสู่ข้าว เหล้าองุ่นใหม่และน้ำมัน มาสู่ผลผลิตต่างๆ ที่มาจากพื้นดิน มาสู่มนุษย์และสัตว์เลี้ยง และมาสู่ผลงานทั้งหมดที่ทำจากมือ”
12. แล้วเศรุบบาเบลบุตรเชอัลทิเอลและมหาปุโรหิตโยชูวาบุตรเยโฮซาดักพร้อมกับประชาชนทั้งหมดที่เหลืออยู่ได้เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขา และถ้อยคำของผู้เผยพระวจนะฮักกัย เพราะว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขาทั้งหลายทรงใช้ท่านมา และประชาชนก็เกรงกลัวเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์
13. แล้วฮักกัย ทูตของพระยาห์เวห์จึงกล่าวถ้อยคำของพระองค์แก่ประชาชนว่า “พระยาห์เวห์ตรัสว่า เราอยู่กับเจ้าทั้งหลาย”
14. และพระยาห์เวห์ทรงเร้าวิญญาณจิตของเศรุบบาเบลบุตรเชอัลทิเอล ผู้ว่าราชการแคว้นยูดาห์ และทรงเร้าวิญญาณจิตของมหาปุโรหิตโยชูวาบุตรเยโฮซาดัก และทรงเร้าวิญญาณจิตของประชาชนทั้งหมดที่เหลืออยู่ เขาทั้งหลายก็มาและสร้างพระนิเวศของพระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าของเขาทั้งหลาย
15. ณ วันที่ 24 ของเดือนนั้นคือเดือนที่ 6 ในปีที่ 2 ของรัชกาลพระราชาดาริอัส