4. เพราะวันแห่งการแก้แค้นอยู่ในใจเราและปีแห่งการไถ่ของเรามาถึง
5. เรามองดู แต่ไม่มีใครช่วยเหลือเราประหลาดใจ แต่ไม่มีผู้เกื้อหนุนแขนของเราเองจึงนำการช่วยกู้มาให้เราและความโกรธของเรานั้นเกื้อหนุนเรา
6. เราเหยียบชนชาติทั้งหลายลงด้วยความโกรธของเราเราทำให้เขาเมาด้วยความพิโรธของเราและเราเทโลหิตของพวกเขาบนแผ่นดินโลก”
7. ข้าพเจ้าจะกล่าวให้คิดถึงความรักมั่นคงของพระยาห์เวห์และกิจการอันน่าสรรเสริญของพระยาห์เวห์ตามทุกสิ่งที่พระยาห์เวห์ประทานแก่พวกเราและตามความดีใหญ่ยิ่งที่มีต่อวงศ์วานของอิสราเอลซึ่งพระองค์ประทานตามพระกรุณาของพระองค์และตามความรักมั่นคงอันอุดมของพระองค์
8. เพราะพระองค์ตรัสว่า “แท้จริงคนเหล่านี้เป็นชนชาติของเราเป็นบุตรที่ไม่ประพฤติคดโกงต่อเรา”พระองค์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดของพวกเขา
9. พระองค์ทุกข์พระทัยในความทุกข์ทั้งหมดของเขาแล้วทูตสวรรค์ที่อยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์ช่วยพวกเขาให้รอดพระองค์ทรงไถ่เขาด้วยความรักและความสงสารของพระองค์พระองค์ทรงยกพวกเขาขึ้นและหอบเขาไปตลอดกาลก่อน
10. แต่เขาทั้งหลายได้กบฏและทำให้วิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์เสียพระทัยดังนั้นพระองค์จึงทรงหันไปเป็นศัตรูของพวกเขาและพระองค์ทรงต่อสู้กับเขาทั้งหลาย
11. แล้วประชากรระลึกถึงสมัยโบราณระลึกถึงโมเสส พระองค์อยู่ที่ไหน? คือผู้ทรงนำพวกเขาขึ้นมาจากทะเลพร้อมกับผู้เลี้ยงฝูงแพะแกะของพระองค์พระองค์อยู่ที่ไหน? คือผู้ทรงบรรจุวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์ในท่ามกลางเขาทั้งหลาย
12. ผู้ทรงให้พระกรรุ่งโรจน์ของพระองค์ไปกับมือขวาของโมเสสผู้ทรงแยกน้ำออกต่อหน้าพวกเขาเพื่อสร้างชื่อเสียงนิรันดร์ให้พระองค์เอง
13. ผู้ทรงนำพวกเขาผ่านที่ลึกเหมือนม้าในถิ่นทุรกันดารเขาทั้งหลายไม่ได้สะดุด
14. เหมือนสัตว์เลี้ยงลงไปยังหุบเขาฉันใดพระวิญญาณของพระยาห์เวห์ทรงทำให้เขาหยุดพักฉันนั้นเช่นนั้นแหละพระองค์ทรงนำชนชาติของพระองค์เพื่อจะสร้างชื่อเสียงรุ่งโรจน์แด่พระองค์เอง
15. ขอทอดพระเนตรลงมาจากฟ้าสวรรค์และทรงเพ่งดูจากที่ประทับบริสุทธิ์และรุ่งโรจน์ของพระองค์ความกระตือรือร้นและอานุภาพของพระองค์อยู่ที่ไหน?พระทัยสงสารของพระองค์และพระกรุณาของพระองค์ถูกยึดไว้จากข้าพระองค์