1. คนชอบธรรมตายจากไปและไม่มีผู้ใดใส่ใจคนซื่อตรงถูกเอาไปเสียโดยไม่มีใครเข้าใจเพราะคนชอบธรรมถูกเอาไปเสียจากภัยพิบัติ
2. เขาเข้าไปในสันติสุขผู้ดำเนินในความเที่ยงธรรมของเขาก็พักสงบบนที่นอนของเขา
3. แต่พวกเจ้า พวกลูกชายของแม่มดลูกหลานของคนล่วงประเวณีและหญิงแพศยาจงเข้ามาใกล้ที่นี่
4. พวกเจ้าพูดเย้ยหยันผู้ใด?เจ้าอ้าปากกว้างและแลบลิ้นยาวใส่ใคร?เจ้าทั้งหลายเป็นลูกทรยศเป็นเชื้อสายหลอกลวงไม่ใช่หรือ?
5. พวกเจ้าผู้เร่าร้อนด้วยราคะท่ามกลางต้นโอ๊กภายใต้ต้นไม้เขียวทุกต้นทั้งฆ่าลูกทั้งหลายของเจ้าในหุบเขาใต้ซอกหินของหน้าผา