11. เราทำเช่นนั้นเพราะเห็นแก่เราเอง เพราะเห็นแก่เราเองเพราะว่านามของเราจะถูกเหยียดหยามได้อย่างไร?และสง่าราศีของเรานั้น เราจะไม่ให้ผู้อื่น
12. จงฟังเรา โอ ยาโคบอิสราเอล ผู้ซึ่งเราเรียกเราคือผู้นั้น เราเป็นเบื้องต้นและเราเป็นเบื้องปลาย
13. เออ มือของเราได้วางรากฐานแผ่นดินโลกและมือขวาของเราได้กางฟ้าสวรรค์ออกเมื่อเราเรียกมันมันก็ยืนขึ้นด้วยกัน
14. เจ้าทั้งหมด จงชุมนุมกัน และจงฟังในท่ามกลางพวกนั้น ใครได้ประกาศสิ่งเหล่านี้?พระยาห์เวห์ทรงรักเขาเขาจะทำสิ่งที่พระองค์ทรงชื่นชอบต่อบาบิโลนและแขนของเขาจะต่อสู้ชาวเคลเดีย
15. เรา คือเราเองที่ได้พูด และเรายังได้เรียกเขาเรานำเขามา และเขาจะจำเริญในทางของเขา
16. จงเข้ามาใกล้เรา จงฟังเรื่องนี้ตั้งแต่เริ่มแรก เราไม่ได้พูดในที่ลี้ลับตั้งแต่มันเกิดมา เราอยู่ที่นั่นแล้วและบัดนี้พระยาห์เวห์องค์เจ้านายทรงใช้ข้าพเจ้าพร้อมด้วยพระวิญญาณของพระองค์
17. พระยาห์เวห์พระผู้ไถ่ของท่านองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า“เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าผู้สั่งสอนเจ้าเพื่อประโยชน์ของเจ้าผู้นำเจ้าในทางที่เจ้าควรจะไป
18. ถ้าเจ้าเชื่อฟังบัญญัติของเราแล้วความสมบูรณ์พูนสุขของเจ้าจะเป็นเหมือนแม่น้ำและความชอบธรรมของเจ้าจะเหมือนคลื่นทะเล
19. ลูกหลานของเจ้าจะเป็นเหมือนทรายและเชื้อสายของเจ้าเหมือนเม็ดทรายชื่อของเขาจะไม่ถูกตัดออกหรือถูกทำลายเสียจากหน้าเรา”
20. จงออกจากบาบิโลน จงหนีไปจากพวกเคลเดียจงประกาศเรื่องนี้ด้วยเสียงโห่ร้องชื่นบาน จงเล่าให้ฟังจงส่งมันไปถึงสุดปลายแผ่นดินโลกว่า “พระยาห์เวห์ทรงไถ่ยาโคบผู้รับใช้ของพระองค์แล้ว”
21. เมื่อพระองค์ทรงนำพวกเขาไปทางทะเลทราย เขาก็ไม่กระหายพระองค์ทรงทำให้น้ำไหลจากศิลาเพื่อเขาพระองค์ทรงแยกหิน และน้ำก็ทะลักออกมา
22. พระยาห์เวห์ตรัสว่า “ไม่มีสันติสุขแก่คนอธรรม”