1. โอ แผ่นดินชายทะเล จงนิ่งเงียบต่อเราจงให้ชนชาติทั้งหลายฟื้นกำลังขึ้นใหม่ให้พวกเขาเข้ามาใกล้ แล้วให้เขาพูดให้เราเข้ามาใกล้ด้วยกันเพื่อการพิพากษา
2. ใครได้เร้าใจคนหนึ่งมาจากตะวันออกและเรียกท่านด้วยความชอบธรรมมายังพระบาทพระองค์?ทั้งมอบบรรดาประชาชาติให้แก่ท่านท่านจึงเหยียบบรรดากษัตริย์ไว้ใต้เท้าท่านทำให้พวกเขาเหมือนผงคลีด้วยดาบของท่านและเหมือนตอข้าวที่ถูกลมพัดด้วยคันธนูของท่าน
3. ท่านไล่ตามพวกเขาและผ่านเขาไปอย่างปลอดภัยตามทางที่เท้าของท่านไม่เคยเหยียบ
4. ใครได้ประกอบกิจและทำเช่นนี้ที่เรียกชาติพันธุ์ทั้งหลายออกมาตั้งแต่ปฐมกาล?คือตัวเรายาห์เวห์ ผู้เป็นเบื้องต้น และเป็นเบื้องปลายเราคือผู้นั้น
5. แผ่นดินชายทะเลเห็นแล้วก็กลัวปลายแผ่นดินโลกก็สั่นเทาเขาทั้งหลายมาใกล้และเข้ามาแล้ว
6. แต่ละคนช่วยเพื่อนบ้านของตนและพูดกับพี่น้องของตนว่า “จงเข้มแข็ง”
7. ช่างฝีมือก็หนุนใจช่างทองผู้ใช้ค้อนทุบให้เรียบก็หนุนใจผู้ตีทั่งพูดเรื่องการบัดกรีว่า “ดีแล้ว”และเขาก็ทำให้มันมั่นคงด้วยตะปูเพื่อไม่ให้มันเลื่อน
8. แต่เจ้า อิสราเอล ผู้รับใช้ของเรายาโคบผู้ซึ่งเราเลือกไว้เชื้อสายของอับราฮัมสหายของเรา